برای خودسرها، قانون معنا ندارد / درباره توزیع شبنامه در مجلس

براساس آئین نامه مجلس هر برگه‌ای که قرار باشد در صحن علنی مجلس میان نمایندگان توزیع شود، باید از طرف هیات رئیسه مجلس تایید و در اختیار نمایندگان قرار بگیرد

محمدپوریا بهشتی در امتداد نوشت: در جریان بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت پزشکیان، همکاران علی خضریان در صحن علنی مجلس برگه ای آبی رنگ را توزیع کردند که رضا صالحی امیری در مورد آن گفت: «اتهامات ۱۰ سال قبل مجددا در قالب شبنامه امروز در مجلس مطرح شد.» قالیباف هم در مورد توزیع آن موضع گرفت و در همین حین وقتی مالک شریعتی برای اعتراض به قالیباف از جای خود بلند شد، قالیباف گفت: «من نمی خواستم اسم شما را ببرم که مشخص شود شما خلاف قانون عمل کردید. اما چون خودتان بلند شدید نامتان را می برم. کارتان خلاف قانون بود.»

براساس آئین نامه مجلس هر برگه ای که قرار باشد در صحن علنی مجلس میان نمایندگان توزیع شود، باید از طرف هیات رئیسه مجلس تایید و در اختیار نمایندگان قرار بگیرد. اما نمایندگان جریان اقلیت و تندروی مجلس به دنبال برهم زدن فضای مجلس هستند. سئوال این است که چرا این شبنامه از طریق هیات رئیسه میان نمایندگان توزیع نشد و اساسا معنای توزیع شبنامه در میان نمایندگان چیست؟

واقعیت این است که ظاهرا نمایندگان مخالف دولت که به تفکر پایداری نزیک هستند ظاهرا به این نتیجه رسیده بودند که حرفها و استدلال هایشان که برای بیان آن 30 دقیقه وقت داشتند، برای راضی کردن نمایندگان کافی نیست. از همین رو می باید آن را به نحوی تقویت کنند.

اما آیا امکان نداشت این افراد آن برگه را بیرون صحن علنی در رسانه ها منتشر کنند؟ آیا ممکن نبود این برگه را بیرون صحن به دفتر همه همکارانشان ارسال کنند؟ ممکن نبود آن را به هیات رئیسه بدهند تا میان نمایندگان توزیع کند؟ طبیعتا همه این راه ها وجود داشت. لذا سئوال این است که با چه انگیزه ای آن لحظه را برای توزیع غیرقانونی برگه شبنامه آنهم به رنگی که متفاوت از برگه های معمول باشد، انتخاب کردند؟

دلیل آنها برای انجام چنین کاری برهم زدن تمرکز فرد دفاع کننده بود که چند دقیقه بعد قرار بود بالای تریبون برود و از خودش در مقابل این اتهامات دفاع کند. آنها لازم دیده بودند که در آخرین لحظه شرایطی را این وزیر ایجاد کنند که تسلطش را بر گفتار از دست بدهد.

با این همه نباید فراموش کرد کسانی دست به چنین رفتار خلاف قانونی زدند که خودشان در آن جایگاه نشستند تا برای همه مردم قانون بنویسند. مجلس نشینانی که به خوبی می دانند در صورت حضور دوباره اکثریت مردم پای صندوق رای، از طرف مردم طرد و اخراج خواهند شد.