وفاق یعنی حاکمیت اکثریت با حفظ حقوق اقلیت
حسین نورانی نژاد: نگرانی از کابینه و استعلامها جدی است
کاش رییس جمهور پس از این همه کش و قوس برای انتخاب کابینه از طریق کارگروههای متعدد و شورای راهبری منتخب خود ایشان، نفرات برگزیده این شورا و خودشان را به مردم معرفی کند تا معلوم شود کابینهای که نهایتا معرفی میشود، در هر وزارتخانه و معاونتهای رئیس جمهور، نفر چندم منتخب شورای راهبری بودهاند.
صحنه سیاست باید شفافتر از این شود
حسین نورانی نژاد سخنگوی حزب اتحاد ملت در گفتگو با روزنامه هم میهن به حواشی انتخاب کابینه پرداخته و برخی شایعات را نگران کننده میداند.
بخشی از این گفتگو را میخوانید:
نگرانیها درباره کابینه و استعلامها کاملا جدی است. فراموش نکنید که دلیل کاهش جدی مشارکت در ادوار اخیر انتخابات، ناامیدی از محقق شدن نظر رایدهندگان بود. در این انتخابات تلاش زیادی شد تا بار دیگر امید تازهای خلق شود. اگر جریان تمامیتخواه با استفاده از ابزار در اختیار خود بار دیگر در برابر کف حداقلی مطالبات اکثریت مانعتراشی کند، باید تبعات آن را هم بپذیرد.
اگر دولت پزشکیان موفق نشود و به خصوص این عدم توفیق به دلیل مانعتراشی دولت پنهان باشد، بخش اعظم آرای اخیر به سمت 50 درصد تحریمی در انتخابات اخیر خواهد چرخید و نارضایتیهایی که هست به سمت اعتراضات گسترده خواهد رفت و در بحرانهای فراوان ناشی از ناترازیهای مختلف و تحریمها و تهدیدهای داخلی و بیرونی، شرایط بسیار سختی رقم خواهد خورد.
فراموش نکنیم که دور اول همین انتخابات اخیر فقط ۴۰ درصد شرکت کردند و با رای سلبی که از ترس همین دولت پنهان به آراء مرحله اول افزوده شد، به زور به آستانه ۵۰ درصد رسید. دولت پنهانی که ید طولایی در مسائل امنیتی دارد، حتما میداند که این مسائل چه تاثیری بر امنیت و منافع ملی و حتی بر سرنوشت خودشان دارد.
وفاق ملی یعنی پذیرش تفاوتها و حل آنها از طریق حاکمیت قانون عادلانه و منصفانه و به روشهای دموکراتیک. وفاق یعنی حاکمیت اکثریت با حفظ حقوق اقلیت. وفاق، یعنی رعایت حال و اوضاع و عواطف یکدیگر و تکیه بر ارزشهای مشترک. اکثریت مردم به وضوح با رأیی که دادند و رأیی که ندادند، نشان دادند که چه نسبتی با رویکرد آقای جلیلی به عنوان ادامه دولت مرحوم آقای رئیسی دارند. آن هم جریانی که میدانیم با رأی مردم تنها از بخشی از قدرت کنار گذاشته میشوند وگرنه در اکثر بخشهای انتصابی، در قدرت باقی میمانند.
جالب آن که با این همه رانت، وقتی نهادهای انتخابی مانند دولت را به کمک نظارت استصوابی و قهر اکثریت کسب میکنند، احدی را خارج از جریان بسته خودشان راه نمیدهند. حالا این که با چه رویی چنین انتظاری از دولت آقای پزشکیان دارند، حیرت انگیز است.
با این همه، اگر مشارکت دادن یکی دو نفر از آنها باعث همکاری و همراهی آن جریان برای استیفای بخش قابل توجهی از حقوق ملت شود، به عنوان گامی رو به جلو، قابل تامل است. اما اینها با حرفهای کلی میسر نیست، بلکه آقای پزشکیان باید بتواند اهداف مشخصی را تعیین کند که دستیابی به آنها بدون همکاری اقلیت قدرتمند، ممکن نیست و بر سر آنها گفتگو و چانهزنی کند. وگرنه این که فکر کنیم با چنین امتیاز دادنهایی دچار شرم از مانع تراشیهای معمول میشوند، به نظرم واقعبینانه نیست.
واقعیت این که کمتر کسی انتظار یک کابینه حداکثری اصلاحطلب دارد. نه سابقه و ذائقه سیاسی آقای دکتر پزشکیان با چنین انتظاری سازگار است و نه چنین وعدهای داده شد. اما ادامه گذشته با حداقلی از تغییرات غیر ملموس هم قابل قبول نیست. به عنوان مثال در وزارتخانههایی که ماهیت فکری، سیاسی و اجتماعی پررنگتری دارند مثل وزارت کشور، ارشاد، علوم، آموزش و پرورش، و حتی وزارت اطلاعات، انتظار تغییر ملموس میرود. یعنی اگر در این وزارتخانهها تغییری همسو با رای مردم داده نشود، پیام بسیار بدی داده خواهد شد و آقای پزشکیان ناچار به مواجهه با پرسشهای سختی از جانب رای دهندگان و حامیانش خواهد بود.
بالاخره رأیی داده شد که تغییری حاصل شود، وگرنه با فرض تداوم رویکردهای قبلی با حداقل تغییرات کم اهمیت، همان جریان اصولگرا با نام و مشخصات خودش بماند بهتر است.
متاسفانه برخی اخبار و اطلاعات و شایعات این روزها، در این باره نگران کننده است که البته دلیل اصلیاش ناشی از استعلامهاست و اینها باید شفاف شود.
کاش رییس جمهور پس از این همه کش و قوس برای انتخاب کابینه از طریق کارگروههای متعدد و شورای راهبری منتخب خود ایشان، نفرات برگزیده این شورا و خودشان را به مردم معرفی کند تا معلوم شود کابینهای که نهایتا معرفی میشود، در هر وزارتخانه و معاونتهای رئیس جمهور، نفر چندم منتخب شورای راهبری بودهاند.
صحنه سیاست باید شفافتر از اینی شود که هست. آقای دکتر پزشکیان هم که قول صداقت و شفافیت به مردم داده است. این کار را از همین مرحله معرفی کابینه لطفا آغاز کنند. مطمئنا چنین رویکردی مانع بسیاری از سنگ اندازیها خواهد شد، حد و حدود تاثیر واقعی رای ملت را روشن میکند، انتظارات را معقول میکند و نور بر تاریکخانه افراد و نهادها و جریانهای موثر بر سرنوشت مردم میافکند. اگر دوره انصاف و حقمحوری است، این حق مردم است که واقعیات جاری در حاکمیت که موثر بر سرنوشتشان است را بدانند.