تحلیل آرا هیئت رئیسه مجلس؛ پاجوش‌ها در انتخابات ریاست جمهوری از قالیباف انتقام می‌گیرند
پاجوش‌ها و چنارها اگر در بیرون با هم مخالفند در درون اما برای اینکه مشخص نشود در اقلیت هستند، با یکدیگر وحدت می‌کنند. در عین حال به زودی انتقام باخت در هیات رئیسه مجلس را در انتخابات ریاست جمهوری از قالیباف می گیرند.
امیرحسین ثابتی در گزارشی نوشت که قالیباف با کمک اصلاح طلبان به ریاست رسید
داوود حشمتی در امتداد نوشت:
پاجوش‌های مجلس تلاش کردند تا مانع از ورود قالیباف به مجلس شوند. اما وقتی در این کار موفق نشدند، برای حذف او از ریاست مجلس اقدام کرد و در آنجا هم شکست خوردند. در این میان چند نکته کلیدی در رابطه با روش شناسی اصولگرایان می‌توان دریافت که نشانه‌های اختلافات در آینده را نشان می‌دهد.
اول: جمعیت پاجوش‌ها با شعار «این بار فرق می‌کند» به سراغ انتخابات مجلس رفتند تا مجلس را تغییر دهند. آنها وانمود می‌کردند همانطور که انتخابات تهران را از «چنارها» بردند، در شهرستان‌ها هم وضعیت همینگونه رقم خورده است. اما آمارها نشان داد که این ادعا درست نبود.
دوم: نمایندگان بعد از ورود، مانند همه دوره‌های مجلس به سراغ تشکیل فراکسیون رفتند. به طور طبیعی چنارها و پاجوش‌ها باید از هم جدا می‌شدند و فراکسیون‌های مختلف تشکیل داده و به رقابت با یکدیگر می‌پرداختند. اما این اتفاق نیفتاد. لذا شاهد بودیم که چنارها و پاجوش‌ها در کنار هم با ۲۱۲ عضو، فراکسیون اکثریت مجلس را تشکیل دادند. بنابراین با وجود دعواهای بیرون از مجلس، دیدیم که در نهایت حمید رسایی در کنار باقر قالیباف در یک فراکسیون نشست، تا نشان دهند همه با هم هستیم.
سوم: مهم بود که چرا آنها هر کدام فراکسیون مستقل تشکیل ندادند؟ در صورت تشکیل فراکسیون مختلف، وزن هر کدام مشخص می‌شد. مهمتر اینکه در چنین شرایطی تعداد مستقلین می‌توانست به عنوان یک وزنه روشن خودنمایی کند.
چهارم: به طور معمول فراکسیون اکثریت مجلس همواره قدرت را در داخل مجلس و در تصویب لوایح بر عهده دارد. همچنین رئیس چنین فراکسیونی همواره رئیس مجلس می‌شد. اما این بار فرق می‌کرد. کاندیداهای ریاست موقت فراکسیون مجلس نبویان و موسی غضنفرآبادی بودند. نبویان که حاضر نشده بود با قالیباف در انتخاب رئیس رقابت کند، قصد داشت رئیس فراکسیون اکثریت شود. اما پاجوش‌ها به خاطر جاخالی دادن به نفع قالیباف از او انتقام گرفتند. در نهایت موسی غضنفرآبادی با حدود 100 رای رئیس این فراکسیون شد.
پنجم: از عجایب دیگر اینکه؛ همین موسی غضنفرآبادی در انتخابات نایب رئیسی مجلس، تنها 16 رای کسب می‌کند. این اتفاق نشان‌دهنده صوری بودن ریاست او بر فراکسیون است و احتمالا در مرحله نهایی از ریاست فراکسیون هم حذف خواهد شد.
ششم: از ۲۱۲ نفر اعضای فراکسیون انقلاب، ۶۰ نفر حاضر نشدند به گزینه فراکسیون برای ریاست مجلس (که قالیباف بود)، رای دهند. لذا ۶۰ نفر از آنها به مجتبی ذوالنور رای دادند. حتی اگر یکی دو نفر هم رای باطله داده باشند، باقی مانده اعضای فراکسیون انقلاب در حدود ۱۵۰ نفر، به باقر قالیباف رای دادند.
هفتم: امیرحسین ثابتی یکی از پاجوش‌ها بعد از اعلام نتایج در گزارشی نوشت که قالیباف با کمک اصلاح طلبان به ریاست رسید. به عبارت روشنتر حدفاصل ۱۵۰ تا ۱۹۸ رای متعلق به کسانی است که می‌توانند در فراکسیون مخالفان تعریف شوند.
هشتم: درسی که از این وضعیت می‌شود گرفت این است که پاجوش‌ها و چنارها اگر در بیرون با هم مخالفند در درون اما برای اینکه مشخص نشود در اقلیت هستند، با یکدیگر وحدت می‌کنند. در عین حال به زودی انتقام باخت در هیات رئیسه مجلس را در انتخابات ریاست جمهوری از قالیباف می‌گیرند.