هیدروژنی که ایمپلنت یادشده به طور پیوسته و آرام در طول یک هفته آزاد می‌کند، بسیار بیشتر از چیزی است که آب غنی‌شده از هیدروژن در نیم ساعت به بدن می‌دهد. بر اساس نتایج این تحقیقات، ایمپلنت تا ۹ روز پس از نخستین تزریق هیدروژن آزاد می‌کرد.

بر اساس تحقیقات دانشمندان، این شیوه درمان به ترمیم آسیب‌های استخوانی در موش‌هایی که سنشان معادل یک انسان ۷۰ ساله بود، کمک کرد.