چرا کسی حجاب‌بان‌ها را گردن نمی‌گیرد؟
خبرنگار همشهری از زبان یکی از همین ماموران خبر می‌دهد که حجاب‌بان‌ها کاملاً با هماهنگی فراجا و دادستانی در مترو مستقر شده‌اند و از ۱۰ آبان تا ۳۰ آبان ۱۷۰ هزاربار تذکر لسانی به مسافران مترو تئاتر شهر داده‌اند.
وزیر کشور در ادعایی عجیب گفت که ما مجوزی برای حضور این افراد یعنی حجاب‌بان‌ها در ایستگاه‌های مترو صادر نکرده‌ایم
گروه سیاسی- همه چیز از ۲۶ آبان آغاز شد. تصویری بحث‌برانگیز از چند مامور زن حجاب‌بان در متروی انقلاب تهران در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که واکنش‌های بسیار زیادی را به دنبال داشت.
کاربران در شبکه‌های اجتماعی از این تصویر به عنوان «تونل وحشت» یاد کردند و در مقابل نیروهای ارزشی یا همان کاربران نزدیک به جریان انقلابی، از عبارت «تونل شهوت» در مترو استفاده کردند.
حالا اما به نظر می‌رسد با گذشت بیش از سه ماه از استقرار این افراد در مترو ماموران نیروهای انتظامی هم در کنار حجاب‌بان ها حضور یافتند تا مطابق خواسته چمران، این امر منتج به نتیجه شود.
البته که پس از ماجرای بیهوش شدن «آرمیتا گراوند» در متروی شهدا و به دنبال آن فوت این دختر ۱۶ ساله برای مدتی این ماموران حضور آنچنانی در مترو نداشتند تا اینکه از اواسط آبان ماه، حجاب‌بان‌ها با شدت عمل بیشتری در برخی از ایستگاه‌های مترو، مشخصاً در مترو تئاتر شهر حضور یافتند که در برخی موارد گزارش‌هایی از برخورد این افراد با زنان و دختران در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد.
روزنامه همشهری در شماره یکم آذر، با تیتر عزیزم شالت.. و تصویر یک حجاب‌بان در صفحه نخست این روزنامه مدعی شد: این ماموران یک نهاد کاملاً مردمی هستند که طبق وظیفه شرعی خودشان در ایستگاه‌های مترو حضور دارند. خبرنگار روزنامه وابسته به شهرداری تهران که برای تهیه گزارش به ایستگاه تئاتر شهر رفته می‌نویسد: در این ایستگاه برخلاف ادعای رسانه‌ها و کاربران خبری از درگیری نیست بلکه بیشتر زنان و دختران به تذکر آرام و محبت‌آمیز حجاب‌بان ها که این روزنامه آن‌ها را «سفیران هدایت» معرفی کرده، گوش می‌دهند.
اما نکته جالب ماجرا اینجاست که نویسنده گزارش که این عمل حجاب‌بان‌ها را کاملاً مردمی توصیف کرده بود، در انتهای گزارش از زبان یکی از همین ماموران خبر می‌دهد که این افراد کاملاً با هماهنگی فراجا و دادستانی در مترو مستقر شده‌اند و از ۱۰ آبان تا ۳۰ آبان ۱۷۰ هزاربار تذکر لسانی به مسافران مترو تئاتر شهر داده‌اند.
همشهری که در ابتدای گزارش خودش نوشته بود که این افراد فقط تذکر می‌دهند، آن هم با لحنی آرام و هیچ واکنش دیگری در برابر کشف حجاب برخی زنان از خودشان نشان نمی‌دهند، بازهم از زبان همان مامور مستقر در ایستگاه تئاتر شهر می‌نویسد که اگر فردی به تذکر ما گوش نداد، با دوربین‌هایی که در اختیار داریم تصاویر فرد کشف حجاب کننده را ضبط و تحویل قوه قضائیه می‌دهیم. گزارشی پر از تناقض که بسیاری از کاربران از آن به عنوان کاردستی رسانه شهرداری و شخص زاکانی یاد کردند.
چهارشنبه یکم آذر، همزمان با انتشار این گزارشِ روزنامه شهرداری تهران، که به نظر می‌رسد متولی بکارگیری حجاب‌بان‌ها در مترو باشد، خبرنگاران در حیاط پاستور و پس از جلسه هیات دولت از احمد وحیدی، وزیر کشور در خصوص چگونگی سازوکار این افراد سوال کردند که وزیر کشور در ادعایی عجیب گفت که ما مجوزی برای حضور این افراد یعنی حجاب‌بان‌ها در ایستگاه‌های مترو صادر نکرده‌ایم.
به دنبال این اظهارنظر دو عضو دیگر شورای شهر تهران یعنی ناصر امانی و احمد صادقی هم به رسانه‌ها گفتند که این افراد مجوز ندارند و اگر هم دارند مشخص نیست از کجا مجوز گرفته‌اند، هرچند که به وظیفه شرعی خود دارند عمل می‌کنند.
این اظهارات درحالی مطرح می‌شود که علاوه بر علامت مشخصی که این افراد دارند، ماموران نیروی انتظامی و تجهیزات فیلمبرداری هم در اختیار دارند تا تصاویر زنان و دختران را ثبت و ضبط کنند. با این اوصاف این سوال مطرح می‌شود که در وضعیتی که برای تصویربرداری از یک خیابان باید چند مجوز از نهادهای مربوط دریافت کرد، چگونه می‌شود این تعداد افراد در روز روشن در مترو مستقر شده، فیلمبرداری کنند و کسی هم آن‌ها را گردن نگیرد؟
حالا با افشای سندی محرمانه، معلوم شده حجاب‌بان‌ها مجوز دارند، به گفته محسن برهانی وکیل، از ماه‌ها قبل در ۹ خرداد ۱۴۰۲ وزیر کشور برخلاف قانون، مصوبه‌ای غیرقانونی را با مهر خیلی محرمانه ابلاغ کرد و هزاران هزار نفر را درگیر نمود.
حسن یونسی وکیل دادگستری نیز می‌گوید: دادستانی تهران به دلیل انتشار این سند محرمانه ، علیه روزنامه اعتماد اعلام جرم کرده است.
حال آنکه بر اساس ماده یازده قانون "دسترسی آزاد به اطلاعات": مصوبه و تصمیمی که موجد حق یا تکلیف عمومی است، قابل طبقه‌بندی به عنوان اسرار دولتی نمی‌باشد و انتشار آن‌ها الزامی خواهد بود.
چرا وزیر کشور با وجود اطلاع از مجوز حجاب‌بان‌ها، به خبرنگاران گفت ما مجوزی برای این افراد صادر نکرده‌ایم و چه محذوریتی باعث شده وزیر کشور این نیروها را گردن نگیرد؟
اما به نظر می‌رسد تحلیل این رویدادها و هشدارهایی که جامعه‌شناسان درباره نتایج این نوع رفتار خطاب به مسئولان امر منتشر می‌شود، نه تنها کوچک‌ترین اهمیتی ندارد و کسی گوشش بدهکار این نصایح نیست، بلکه برنامه‌های مفصل‌تری را برای جامعه تدارک دیده‌اند.