گورستان سربازان یا کودکان؟
صلاح‌الدین خدیو
روزنامه‌نگار
حماس می‌گوید غزه را به گورستان اسرائیلی ها تبدیل می‌کنیم، سازمان ملل هم می گوید با قتل ۳۵۰۰ کودک فلسطینی این منطقەی متراکم به گورستان کودکان تبدیل شده است.
25 روز پس از جنگ غزه، سویەهای گوناگون استراتژی نظامی اسرائیل کم و بیش آشکار شده است.
بمباران شدید شمال نوار غزه به هدف تاراندن جمعیت غیرنظامی آن به سمت جنوب و در صورت امکان شبه جزیرەی سینا در مصر تا از تراکم آن کاسته شود.
تخریب گستردەی ساختمان‌ها و واحدهای مسکونی به منظور تامین امنیت نیروی زمینی هنگام ورود به غزه.
قطع اتصال شمال و جنوب غزه به منظور محاصرەی کامل بخش شمالی و پاک سازی کامل آن از اهالی و اعضای حماس.
بخش شمالی، سرپل عملیات‌های بیشتر در آینده خواهد شد و احتمالا باریکەای از آن پس از خاتمەی جنگ در اختیار اسرائیل خواهد ماند.
مانند منطقەی حائلی کە پس از سال 1982 در جنوب لبنان ایجاد شد و کنترل آن به یک گرو مزدور اسرائیل به نام ارتش جنوب لبنان سپرده شد.
از این رو بمباران امروز اردوگاه جبالیا که به یک فاجعەی انسانی جدید منجر شد و حملات دیشب به بیمارستان الاقصی - هر دو در شمال غزه - بخشی از نقشه راه بالاست.
راهبرد ویران کردن شمال غزه و کشتار اهالی آن و اخراج اهالی آن تا تلفات ارتش اسرائیل در جنگ زمینی به حداقل خود برسد.
شدت کشتار تا جایی است که یک مقام سازمان ملل امروز گفت غزه به گورستان کودکان بدل شده است.
سیاست کشتار همراه با زمین سوختەی تل‌آویو با موافقت صریح آمریکا و برخی کشورهای اروپایی همراه است. اما این همراهی تاریخ انقضا دارد و با بالا گرفتن انتقادات عمومی از آن، ادامەاش روز به روز دشوارتر می‌شود.
آن‌ها با نقشەی اسرائیل جهت محاصره و تصرف شمال غزه موافقند و به همین خاطر با برقراری آتش بس مخالفت می‌کنند.
موضع آمریکا و بریتانیا و تا حدودی فرانسه در این زمینه بغایت متناقض و ریاکارانه است.
آن‌ها هنگام حملەی هفت اکتبر حماس، فورا به حقوق بین الملل متوسل شده و از حق اسرائیل برای دفاع از خود جانبداری کردند.
اما اکنون حاضر نیستند به صراحت عملیات جنگی ارتش اسرائیل را ذیل فصل قوانین جنگ قرار دهند و آن را به الزامات حقوقی در این زمینه پایبند کنند.
نکتەی غم انگیزتر این است هنگامی که انتقادات از خشم کور نتانیاهو بالا می‌گیرد، این دسته از حامیان غربی وی، شأن حقوقی پیشین را رها کرده و در جلد مورخ و قاضی وجدان می‌روند.
به این معنا که با پیش کشیدن رنج و قربانی دادن یهودیان در هولوکاست، اسرائیل را در جایگاه مظلوم می‌نشانند و برای کارهایش مشروعیت تاریخی فراهم می‌آورند.
کاخ سفید البته با تشکیک در آمار تلفات وزارت بهداشت غزه، شأن ستاد جنگ روانی تل آویو را هم از آن خود کرد. امری که با انتقاد شدید رسانەهای غربی هم مواجە شد.
در شرایطی که جنگ دارد گسترده‌تر و خونبارتر می‌شود و احتمال گسترش آن به جاهای دیگر افزایش یافته، موضع آمریکا و انگلیس در مخالفت با آتش بس سوال برانگیز است.
آمریکا تنها کشوری است که می‌تواند ماشین کشتار اسرائیل را متوقف کند.
اگر جنگ زمینی در غزه به درازا بکشد، آمار قربانیان از این هم بالاتر برود و احیانا طرف‌های دیگر هم به جنگ کشیده شوند، فقط حماس و اسرائیل متضرر نخواهند شد، بلکه دودمان سیاست خاورمیانەای آمریکا نیز به باد می‌رود!