منظور از دیکتاتوری قالیباف در مجلس چه بود؟
مدیریت پادگانی، عنوانی بود که برخی نمایندگان در خصوص ریاست قالیباف بر مجلس از آن یاد می‌کردند
آقای قالیباف اینجا مجلس است و پادگان نظامی نیست. همه ما نماینده مردم هستیم، شما هم نماینده مجلس هستید و نماینده برتر نیستید. همه باید به وظایف نمایندگی‌مان عمل کنیم
گروه سیاسی- «شما اجازه ندارید صدای منو ببندید آقای قالیباف! شما در مجلس دیکتاتوری راه انداختید!» این فریادهای محمدرضا صباغیان، نماینده مردم بافق در مجلس بر سر محمدباقر قالیباف بود در یک جلسه علنی در جریان بررسی لایحه برنامه هفتم توسعه.
چند ماه بیشتر به پایان کار مجلس انقلابی یازدهم باقی نمانده و در تمام این مدت، محمدباقر قالیباف به عنوان رئیس قوه مقننه، در حالی بر روی صندلی بزرگ ساختمان هرمی شکل میدان بهارستان نشسته که پیش از آن علی لاریجانی با یک سابقه ۱۲ ساله و پختگی سیاسی بر آن تکیه زده بود.
به همین دلیل و شاخصه مهمی که لاریجانی داشت و قالیباف از آن برخوردار نبود، دوران تعریف و تمجید نمایندگان از شهردار پیشین تهران، یکسال بیشتر دوام نیاورد و پس از آن، برخی از نمایندگان در انتقاد از عدم صلاحیت مدیریت مجلس شروع به مصاحبه با رسانه‌ها کردند و در پشت تریبون مجلس هم او نحوه عملکرد قالیباف انتقاد کردند.
مدیریت پادگانی، عنوانی بود که این نمایندگان در خصوص ریاست قالیباف بر مجلس از آن یاد می‌کردند.
عنوان مدیریت پادگانی مجلس را نخستین بار صباغیان، همین نماینده‌ای که در روز دوشنبه 24 مهرماه قالیباف را دیکتاتور خطاب کرد، بکار برده بود. در اسفند ۹۹ و در جریان بررسی لایحه بودجه ۱۴۰۰ در بخش هزینه‌ای، محمدرضا صباغیان، نماینده بافق و مهریز که به‌عنوان مخالف پیشنهادی قصد صحبت داشت، در ابتدا خواستار بیان تذکری شد، اما با مخالفت قالیباف مواجه شد و خطاب به او گفت این موضوع تبدیل به رویه‌ای شده است که نمایندگان در ابتدای صحبت‌های خود یک تذکر را بیان می‌کنند و از صباغیان خواست توضیحاتش را در بیان مخالف پیشنهاد بیان کند. اما صباغیان در واکنش به این سخنان، به رئیس مجلس انتقاد کرد و گفت: «آقای قالیباف اینجا مجلس است و پادگان نظامی نیست. همه ما نماینده مردم هستیم، شما هم نماینده مجلس هستید و نماینده برتر نیستید. همه باید به وظایف نمایندگی‌مان عمل کنیم...».
به هر ترتیب هرچه انتقادات به قالیباف بیشتر می‌شد، شکایت او از نمایندگان مجلس و منتقدانش هم بیشتر می‌شد. بعد از افشای ماجرای سیسمونی‌گیت، قالیباف از افشاکننده این ماجرا و بیژن نوباوه نماینده تهران شکایت کرد. قالیباف قبل از آن، از مصطفی میرسلیم نماینده تهران بابت ادعای رشوه ۶۵ میلیارد تومانی قالیباف به نمایندگان مجلس برای رأی ندادن به تحقیق و تفحص از شهرداری تهران در مجلس دهم، هم شکایت کرده بود. قالیباف در تمام شکایت‌ها توانست با بهره‌گیری از تیم وکلای با نفوذ خود، منتقدانش را در دادگاه (ظاهراً) محکوم کند.
قالیباف در دو سال اخیر سعی کرد همراه و همدل با دولت باشد و تا جایی که می‌تواند جلوی استیضاح و بیان انتقادها نسبت به دولت در صحن علنی مجلس را بگیرد. تا جاییکه هنگام بیان این موارد از سوی نمایندگان مجلس، قالیباف دستور قطع میکروفن را صادر می‌کرد تا صدای نماینده از رادیو پخش نشود.
اما دیری نپایید که کم کم اختلاف بین قالیباف و دولت، به خصوص با طیف جبهه پایداری دولت نمایان شد.
پس از آنکه ماجرای دخالت قالیباف در برخی از عزل و نصب‌ها توسط یکی از نمایندگان مجلس افشا شد و قالیباف در برخی موارد نسبت به وضعیت معیشت و گرانی و نابه‌سامانی‌های اقتصادی کشور، به خصوص در جریان اعتراضات پاییز 1401 انتقادهایی را متوجه دولت کرد، روزنامه ایران با انتشار گزارشی عجیب مدعی شد «طبق نظرسنجی‌هایی که انجام شده ۵۳ درصد مردم اصلاً اسم رئیس مجلس را نمی‌دانند و بیش از ۶۸ درصد مردم هم گفته‌اند اصلاً از مجلس رضایت ندارند که هر دو مورد این نارضایتی‌ها متوجه محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس انقلابی است.»
قالیباف در همین زمان بود که بحث «حکمرانی نو» را در رسانه‌ها و سخنرانی‌هایش مطرح کرد. موضوعی که برخی تحلیلگران سیاسی را بر آن داشت که درباره خیز قالیباف برای ثبت‌نام در انتخابات ۱۴۰۴ گمانه‌زنی هایی را مطرح کنند.
اما آنچه که در این بین به نظر می‌رسد در مسیر رسیدن قالیباف به پاستور دست‌اندازهای شدیدی را ایجاد کند، جبهه پایداری و عداوت آن‌ها با شخص قالیباف است که تاکنون توانسته مشکلات بسیاری را برای او در مجلس ایجاد کند.