نگاهی به بیانیه احمدینژاد پس از تحریم توسط آمریکا:
آیا احمدینژاد و ترامپ همزمان رئیس جمهور میشوند؟ چشم امید احمدی نژاد به انتخابات واشنگتن
احمدینژاد آمدن فردی مانند ترامپ را در انتخابات دور بعد آمریکا محتمل میداند و خود را شایستهترین فرد برای حل منازعه ایران و آمریکا میپندارد
احمدینژاد معتقد است در اداره کشور از ابراهیم رئیسی کارآمدتر خواهد بود
داوود حشمتی در امتداد نوشت:
محمود احمدینژاد بعد از تحریم توسط دولت بایدن بیانیهای منتشر کرد و در آن نشان داد تا چه اندازه چشم امید به انتخابات آینده در واشنگتن بسته تا بتواند در ایران بار دیگر حاکمیت را به حضور در انتخابات ۱۴۰۴ مجاب کند.
دفتر او ضمن تاکید بر اینکه بیانیه آمریکا «وجاهتی نزد افکارعمومی جهان و ایران» ندارد بیان کرده است: «از نحوه این اتهامزنی غیرمسئولانه، به روشنی میتوان دریافت که این امر محصول توافقات پشت صحنه برخی از سیاست بازان در ایالات متحده و ایران است که با هدف تعمیق شکاف و قرار دادن مانع بر سر راه نزدیکی بیشتر و همکاریهای گستردهتر بین دو ملت و دو دولت انجام شده است.»
او همچنین در متن خود سه بار از واژه «ملت بزرگ» و «کشور بزرگ» آمریکا استفاده کرده و تاکید دارد که «بدخواهان دو ملت که برای رسیدن به اهداف پلید خود، به تنزل جایگاه ریاست جمهوری آمریکا و هزینه کردن این سرمایه بزرگ ملی آمریکا تن دادهاند»
بیانیه احمدی نژاد در همان بخش که از «بدخواهان دو ملت» و «همکاری پشت صحنه سیاست بازان ایران و آمریکا» حرف زده نشان میدهد او صدور این بیانیه را در جهت مهار کردن خودش ارزیابی میکند.
احمدینژاد در این بیانیه سیگنالهای متعدد تمایل به «همکاری» و «برقراری رابطه با آمریکا» را تکرار میکند و عصبانیتش در این باره از آنجاست که فکر میکند با این تحریم تصمیم دارند راه را برای حضور او در انتخابات آتی مسدود کنند.
اعتمادسازی با حاکمیت
احمدینژاد درست پس از آنکه یکبار دیگر از روی خودروها در خیابان فاطمی تهران برای مردم دست تکان داد و ردصلاحیت شد، به سکوت فرو رفت. برخی انتظار داشتند تا او نمایشی از اعتراض خیابانی را به اجرا بگذارد. اما همان روزها خبرهایی منتشر شد که حکایت از یک دیدار مهم در دفتر او داشت. دیداری که طی آن تذکرات لازم در این باره به او داده شده بود. وضعیت برای او در دوسال گذشته به طور خلاصه اینگونه رقم خورد:
دو یار نزدیک او یعنی مشایی و بقایی به مرخصی متصل به آزادی آمدند.
برخی از بدنه اجرایی او وارد دولت ابراهیم رئیسی شدند.
او برخلاف دوران حسن روحانی لب به انتقاد از دولت باز نکرد.
برخلاف نقش آفرینی در سال های ۹۶ و ۹۸ در وقایع اعتراضی سال ۱۴۰۱ حتی یک موضع گیری سیاسی نداشت.
۴ روز پس از فوت مهسا امینی بار دیگر اجازه حضور در صندلی مجمع تشخیص مصلحت نظام را پیدا کرد.
به این ترتیب تصور او این است که توانسته روند اعتمادسازی با حاکمیت را طی کند.
ثبت نام برای ۱۴۰۴
اگر نامه احمدی نژاد به ترامپ را یکبار خوانده باشید به خاطر میآورید که او چطور از ریاست جمهوری ترامپ خوشحال بود و برای او اینگونه دعا میکرد: «یک بار دیگر شما را دعا کرده و از مقدسات آسمانی که شما باور و احترام به آنها را آشکار میسازید توفیق رستگاری برای جنابعالی آرزو میکنم.»
او انتظار داشت که در انتخابات سال ۹۶ بتواند نامزد شود و به رقابت با حسن روحانی بپردازد. از همین رو با وجود آنکه در جلسهای در بسته حضورش در انتخابات را به صلاحش ندانستند، راهی را در پیش گرفت تا این مساله «از پشت بلندگو» اعلام شود.
با این حال باز هم در سال ۹۶ و بعد ۱۴۰۰ ثبت نام کرد. احمدینژاد در زمان مذاکرات وین در اواخر دوران حسن روحانی در گفتگو با CNN Turk به آمریکا هشدار میداد که نباید با دولتی که "روزهای پایانیاش را سپری میکند، مذاکره کند».
مجموعا اینکه: او آمدن فردی مانند ترامپ را در انتخابات دور بعد آمریکا محتمل میداند و خود را شایستهترین فرد برای حل منازعه ایران و آمریکا میپندارد. از سوی دیگر نیز معتقد است در اداره کشور از ابراهیم رئیسی کارآمدتر خواهد بود. با همین پیش فرضهای ذهنی است که تحریم خودش توسط آمریکا را «با هدف تعمیق شکاف و قرار دادن مانع بر سر راه نزدیکی بیشتر و همکاریهای گسترده تر بین دو ملت و دو دولت» ارزیابی میکند.