شیطنت باکو در شمال؛ تهران گوش به زنگ زنگزور باشد

این تغییرات مرزی، معامله بر سر مناطقی از خاک ارمنستان و جمهوری آذربایجان است که در نتیجه آن بخشی از خاک ارمنستان که هم مرز با جمهوری اسلامی ایران است به جمهوری آذربایجان واگذار می‌شود

گروه سیاسی- تنش‌ها بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان با اعلام رسمی خبر گشایش سفارت جمهوری آذربایجان در اسرائیل در فروردین امسال تشدید شد.

«الی کوهن»، وزیر امور خارجه اسرائیل در پیامی توییتری، از دیدار با «جیحون بایراموف»، وزیر امور خارجه جمهوری آذربایجان در تل‌آویو گفت و با تیتر «خبر تاریخی»، از افتتاح سفارت دائمی آذربایجان در این کشور برای اولین بار پس از ۳۰ سال روابط دو کشور خبرداد و مدعی شد: درک دو کشور از تهدیدات ایران مشترک است.

این در حالی است که مهرماه دو سال پیش سیدکمال خرازی رئیس شورای راهبردی روابط خارجی ایران، این موضوع را پیش‌بینی کرده و جمهوری آذربایجان را به زمینه‌سازی برای جنگ متهم کرده بود. ادعایی که بعدتر به نظر می‌رسد به واقعیت نزدیک شد.

در اوایل سال جاری بعد از درگیری‌های نیروهای آذربایجان و ارمنستان و کشته شدن چند نفر از هر دو طرف، جمهوری اسلامی اعلام کرد که تغییرات مرزی را تحمل نمی‌کند.

۱۸ شهریور هم تنش میان ارمنستان و آذربایجان برای چندمین بار طی سال‌های اخیر افزایش یافت. اما این بار برخی از منابع خبری مدعی شدند که ایران به آذربایجان در این مورد اخطار داده است.

خبرگزاری مهر در همین روز به نقل از یک اکانت خبری با عنوان «گزارش جنگ قفقاز» نوشت که این اکانت مدعی شده ایران از طریق تماس‌های دیپلماتیک به آذربایجان برای حمله به منطقه سیونیک ارمنستان هشدار داد. در ادامه این گزارش آمده: «آذربایجان با ترکیه و اسرائیل اقداماتی را برای ایجاد طرح ب در صورت مداخله نظامی تهران علیه باکو انجام داده است.»

حاکمیت«گذرگاه لاچین » در دست باکو است و تنها راه ارتباطی ارمنستان - قره باغ - آذربایجان است، باکو قصد تصرف «گذرگاه زنگزور» دارد، گذرگاهی که در جنوب غربی آذربایجان و مسیر اتصال اذربایجان به نخجوان است. که در صورت تصرف این گذرگاه توسط باکو که این روزها همه فکر و ذکرش کسب رضایت تل‌آویو است، تهدیدی برای ایران به حساب می‌آید.

جمهوری آذربایجان با مسدودکردن گذرگاه لاچین درپی تصرف گذرگاه زنگزوراست، اهمیت این گذرگاه از آن‌جاست که در صورت از مسدودشدن این گذرگاه (زنگزور) عملاً ارتباط ایران با قفقاز جنوبی قطع خواهد شد.

از دست رفتن دسترسی مستقیم جمهوری اسلامی ایران به قفقاز بسیار حائز اهمیت است. این مسئله مخصوصا با توجه به خواست‌های تجزیه‌طلبانه باکو در برابر ایران مسئله بسیار حساسی را ایجاد خواهد کرد.

این تغییرات مرزی، معامله بر سر مناطقی از خاک ارمنستان و جمهوری آذربایجان است که در نتیجه آن بخشی از خاک ارمنستان که هم مرز با جمهوری اسلامی ایران است به جمهوری آذربایجان واگذار می‌شود و عملا ارمنستان مرز خود با ایران را از دست می‌دهد. ایجاد یک کریدور در محور نخجوان- زنگزور- قره باغ آرزوی دیرینه «ائتلاف های پان‌ترکیستی» در قفقاز است.

از سوی دیگر برنامه جمهوری اسلامی ایران به منظور تاسیس خط آهن شمال جنوب به منظور اتصال خلیج فارس به مرز‌های شمالی روسیه به منظور تسهیل حمل و نقل کالا و مسافر نیز با مشکلات اساسی روبرو خواهد شد.

به صورت کلی به نظر می‌رسد که برنامه نزدیک باکو بعد از تصرف لاچین و اطمینان خاطر از عدم دسترسی ارمنستان به قره باغ تکمیل طرح‌های خود به منظور اتصال به نخجوان است؛ مسئله‌ای که در صورت تکمیل آن می‌تواند برای امنیت ایران در میان مدت مسائل و مشکلاتی را ایجاد کند.