آناناس، میوه ای مناسب برای بعد از کشیدن دندان!

بعد از کشیدن یا به قول دندان پزشک‌ها، خارج کردن دندان، فرایند ترمیم حفره دندان بلافاصله رخ می‌دهد که این فرایند دارای یک سری مراحل متوالی است. این مراحل که با مشارکت گلبول‌های سفید خون، بافت اپی تلیوم لثه و استخوان سازی انجام می‌شوند، در نهایت باعث می‌شوند که حفره ایجاد شده، اصطلاحاً پر شود. این فرایند ممکن است تا یک سال ادامه داشته باشد.

اکثر زخم‌های ناشی از کشیدن دندان به طور معمول ترمیم می‌یابند. اگر چه تعدادی از زخم‌ها ممکن است ترمیمشان طول بکشد و عوارض خاصی را ایجاد کرده و مشکلاتی را برای بیمار به وجود آورند. برای جلوگیری از این عوارض بایستی از راه‌های مختلف درمانی برای بهبود زخم‌ها استفاده کرد که می‌توانند به تنهایی یا همراه با داروهای ضد التهابی، عوامل ضد میکروبی، ضد دردها و حتی لیزر به کار برده شوند. اما از آن جا که داروهای گیاهی عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای شیمیایی دارند، استفاده از آن‌ها به عنوان یکی از راه‌حل‌های تسریع در التیام زخم ناشی از حفره دندان کشیده شده مطرح است.

تحقیقی در این اواخر انجام شده که در آن تأثیر ماده ای طبیعی به نام بروملین که از میوه آناناس استخراج می‌شود بر بهبود و ترمیم حفره دندان کشیده شده مورد بررسی قرار گرفته است.

در این تحقیق که با استفاده از موش‌های صحرایی نر به عنوان جانوران مدل انجام شده است، محققان از از کپسول‌های 500 میلی‌گرم بروملین برای بهبود حفره دندان کشیده شده استفاده کردند.

نتایج بررسی‌های مختلف انجام شده در این مطالعه نشان می‌دهد که ماده بروملین موجود در میوه آناناس می‌تواند به خوبی روند ترمیم زخم بعد از کشیدن دندان را تسریع بخشد.

بررسی‌ها نشان داد که در روز سوّم و دهم بعد از استفاده از بروملین، میزان آنژیوژنز یا رگ زایی در حفره دندانی به شکل قابل توجهی بیشتر شد که نشان از سرعت بیشتر روند بهبودی نسبت به آن موش‌هایی داشت که برای آن‌ها از بروملین استفاده نشده بود.

بر این اساس داروی بروملین استخراج شده از میوه آناناس قادر است روند ترمیم زخم بعد از کشیدن دندان را تسریع بخشد و به همین دلیل، می‌تواند به دندانپزشکان پیشنهاد داده شود.

بروملین ماده مؤثره میوه آناناس است که دارای اثرات ضد التهاب، ضد درد و ضد تورم است. این ماده از طریق گشاد سازی عروق و مهاجرت لکوسیت ها، باعث کاهش التهاب می‌شود. همچنین این ماده مانع تجمع پلاکت‌های خون می‌شود و در کاهش ماده ای موسوم به کینین در پلاسمای خون نقش دارد و از این طریق، از درد، التهاب و تورم جلوگیری می‌کند و در بهبود ترمیم زخم بعد از تروما و اعمال جراحی مؤثر است.