غلامرضا ظریفیان استاد دانشگاه در گفتگو با مستقل:
اولین قدم باید ترمیم کابینه باشد
ظریفیان میگوید: آقای رئیسی باید بداند تداوم و مانایی نارضایتی عمومی هم به آرامش جامعه آسیبهایی جدی وارد میکند و هم در مناسبات بینالمللی تاًثیر منفی خواهد گذاشت. به نظر من اولین قدم باید ترمیم بدنه کابینه و جایگزینی افراد کارنامهدار و کاربلد به جای کسانی باشد که ضعف در تخصص دارند و کمبود تجربهشان بر هیچ کس پوشیده نیست
دولت سیزدهم با مشکلات عدیدهای کار خود را آغاز کرد؛ نیمهتمام ماندن مذاکرات احیای برجام با کارشکنیهای قابل پیشبینی، سختتر شدن تحریمها و بالتبع فشار حداکثری بر اقتصاد و معیشت مردم، نوسانات دلاری و کاهش ارزش ریال و ناامنی مالی، افزایش نارضایتیها در میان اقشار مختلف، و بالاخره ندانمکاریهای برخی مسئولین اجرایی که در شرایط ملتهب جامعه بجای ایجاد همگرایی و آرامش به خشونت و ناآرامی دامن میزنند.
پاسخ دولت به این مشکلات تاکنون راهکارهای موثر و عملی نبوده است، زیرا غالب اعضای کابینه را چهرههایی بدون کارنامه و ناآشنا با مدیریت کلان تشکیل دادهاند. چهرههایی همچون وزیر سابق کار که اساسا در حال آزمون و خطا و خیالبافی در حوزه اجرا بود و بسرعت جای خود را به نفر بعدی سپرد. میتوان در سطوح مختلف مدیریتیِ دولت سیزدهم این معضل را مشاهده کرد، و البته تعلل مجلس و دولت در تغییر اعضای کابینه را به حساب ناتوانی هر دو قوه مقننه و مجریه گذاشت.
حالا با برداشتن یک گام بزرگ به سمت آشتی با رقیب سنتی منطقهای، میتوان امیدوار بود مسیر ورود ارز به کشور تسهیل شود و دیپلماسی واقعگرا، (به مدد تنفس مصنوعی شعام) اقتصاد را از سقوط نجات دهد.
آنچه جامعه در ماههای آغازین دولت سیزدهم انتظار داشت با ۲۰ ماه تاخیر سرانجام آغاز شد. حالا باید در کنار امید به گشایشهای اقتصادی، ترمیم کابینه را به عنوان اقدام تکمیلی رئیسی انتظار داشته باشیم تا شاید بخشی از شعارهای انتخاباتی محقق شود.
غلامرضا ظریفیان فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتگو با «مستقل» در این رابطه اظهار داشت:
اینکه مردم در مسائل مربوط به معیشت، در بحثهای مرتبط به آموزش و امکانات رفاهی و ... دغدغههای جدی دارند برای هیچ کس نمیتواند پوشیده باشد. در واقع شرایط به قدری بغرنج شده که طاقت جامعه طاق شده است. همچنین باید گفت، نوع مدیریت دولتیها و واکنشی که به مشکلات موجود دارند، این ذهنیت را در افکار عمومی به وجود آورده است که اولویت اصلی دولت چیزی به جز رفع دغدغه افکار عمومی است.
این چهره فرهنگی و استاد دانشگاه در ادامه گفت:
دولت سیزدهم در سال ۱۴۰۰ با شعار بازشدن گرههای اقتصادی رای حداقلی را از مردم گرفت و وارد پاستور شد. سوال من از آقایان این است، در بحث مهم توافق هستهای چه دستاوردی را کسب کردهاند؟ برای مهار گرانیهایی که بعضاً بالای ۱۰۰ و حتی ۲۰۰ درصد هستند، چه برنامهای در نظر دارید؟ آیا برای دولتیها مهم است که اعتماد عمومی به کمترین حالت خود رسیده است؟
ظریفیان در پایان گفت:
آقای رئیسی باید بداند تداوم و مانایی نارضایتی عمومی هم به آرامش جامعه آسیبهایی جدی وارد میکند و هم در مناسبات بینالمللی تاًثیر منفی خواهد گذاشت. به نظر من اولین قدم باید ترمیم بدنه کابینه و جایگزینی افراد کارنامهدار و کاربلد به جای کسانی باشد که ضعف در تخصص دارند و کمبود تجربهشان بر هیچ کس پوشیده نیست.