ارادت‌های بی‌فایده و خصومت‌های نالازم
سیدقائم موسوی
تحلیلگر سیاسی
آقای رئیسی در قالب آنچه شرق‌گرایی می‌نامند، اکنون مهمان ریاست جمهوری چین است. آقای شی در سفر خود به منطقه برخلاف معمول، سخنان نامربوطی پیرامون ایران گفته بود.
احتمالا او آنچنان نمک‌گیر میزبان شده بود که با همنوایی با اعراب تلاش کرده بود از خجالت آن‌ها خارج شود. گرد و غبار آن سفر که فروکش کرد، برای دلجویی و توجیه خروجی سفر قبلی، از رئیسی پذیرایی می‌کند.
چین علیرغم عیان شدن حجم هر چه بیشتر غلظت رقابت‌های جهانی با آمریکا همچنان تلاش می‌کند تا جای ممکن در مناطق مختلف، منافعش را از میان طیف‌های متناقض و متضاد آن تأمین کند. بر همین اساس برخلاف سایر قدرت‌ها کمتر به نقاط مناقشه برانگیز ورود می‌کند.
سخنان شی در ملاقات با اعراب در مورد روابط ایران و همسایگانش تخطی از همین سیاست مرسوم و معمول بوده است. برخلاف واکنش رسمی حکومتی، شدت انتقادات جامعه و منتقدین شدید بود.
این سفر در ورطهٔ پسااعتراضات، نمایش کمدی- تراژیک دانشگاه جرج تاون [فقر ِ آلترناتیو]، بیانیه‌های داخلی [رقابت با خارج‌نشینان در مأخذ و مسیر اعتراضات و ایجاد سهم لازم از آورده‌های آن] اما و اگرها در مورد برجام و بازار داغ اتهامات در مورد کمک‌های پهپادی به روسیه، چیزی جز نگاه حداقلیِ مبتنی بر دلجویی از سوی چین و آزمودنِ آزموده‌های قبلی سیاست خارجی نخواهد بود.
به عبارتی نه کمکی به التیام زخم‌های اعتراضات می‌کند، نه مددی به بازارهای آشفته داخلی می‌رساند و نه توان ایجاد بالانس در سیاست خارجی نامتوازن را دارد. بهبودی حال ملک و مملکت از رهگذر ایجاد توازن در سیاست خارجی و پرهیز از ارادت‌های بی‌فایده و خصومت‌های نالازم حاصل می‌شود.