توهین به زن ایرانی نشانه کم‌خِردی است

مستقل: اخیرا در باب حقوق زنان و قوانین مرتبط با زنان مواردی مطرح شده که باب بحث و گفتگو را در سطوح مجلس و دولت و رسانه‌ها نیز باز کرده است. تصویب لایحه پیشگیری از خشونت علیه زنان و تامین امنیت آنان یکی از این موارد است که با استقبال تشکل‌های زنان مواجه شد. 

همچنین پس از آن براساس مصوبه کمیسیون قضایی «از این پس خروج بانوان از کشور باید با اذن سرپرست باشد، مگر در موارد خاص که با حکم دادگاه انجام می‌شود.»

تا پیش از این مصوبه صرفا برای خروج زنان متاهل از کشور، اذن شوهر لازم بود و دختران مجرد بالای ۱۸ سال و زنان مطلقه و... نیازی به کسب اجازه از شخص دیگری نداشتند.

 با این عقب‌گرد مشهود در قانون می‌توان انتظار داشت مجلس با اعتراضات تشکل‌ها و درخواست‌های زنان مواجه شود و با تغییر نام و اصلاح تیتر، قانون جدید را به فوریت تصویب کند.

با فرزانه ترکان فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی درباره توهین‌ به زنان از برخی تریبون‌ها گفتگو کردیم. درحالیکه جامعه از حکومت جلوتر رفته و مطالبات حقوقی و اجتماعی زنان در سطوح بالاتری مورد بحث است، گاهی شخصیت‌های شناخته شده سیاسی نیز با تصور صغیر پنداشتن زنان، با زبان امر و نهی درباره نیمی از جامعه سخن می‌گویند. فرزانه ترکان ضمن اعتراض به اتهاماتی که به زنان نسبت می‌دهند، اظهار داشت:

توهین به زن ایرانی نشانه کم‌خردی است. در طول تاریخ هر زمان که گروهی بنا را بر نادیده گرفتن زنان ایران گذاشته‌اند، عوارض ناشی از بی‌توجهی را به طور ملموسی حس کرده‌اند. رضاشاه پهلوی نتوانست زن ایرانی را بی‌حجاب کند، اساسا زنان ایرانی اگر آزادی داشته باشند و اختیارشان دست خودشان باشد، مطمئنا در کمال نجابت، حرمت خود را حفظ خواهند کرد. 

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در ادامه گفت:

متاسفانه شاهدیم که به راحتی به زنان توهین می‌شود و هر چه که دلشان می‌خواهد به زنان جامعه نسبت می‌دهند و کار به جایی رسیده است که حتی برخی از شخصیت‌های رسمی که جایگاه بالایی در نظام دارند هم زنان را به طور نامناسبی قضاوت می‌کنند که باید گفت، این برخوردهای توهین آمیز نتیجه‌ای جز لجاجت نخواهد داشت. اغلب زنان ایران فرهنگ بالایی دارند و همچنین نسبت به زندگی اجتماعی دانش کافی دارند و به همین دلیل به هیچ وجه با توهین و تهمت کنار نمی‌آیند و حتما واکنش نشان می‌دهند. باید به این قشر اجازه داد، نوع پوشش و به کل نوع رفتار را البته در محدوده عرفی خودشان انتخاب کنند. شک نکنید، زنان ایرانی نسبت به کسانی که این روزها اتهام می‌زنند، درست یا نادرست را بیشتر تشخیص می‌دهند، چه رسد به اینکه عده‌ای افراطی بخواهند بابت رفتار اجتماعی به آن‌ها امر و نهی کنند.

او ادامه داد: در واقع همه باید بدانند، شکستن حرمت زن ایرانی با هیچ متر و معیاری پذیرفتنی نیست. زنان ایران خودشان سازنده فرهنگ هستند و از قدیم‌الایام نیز فرهنگ رایج جامعه زنان نسبتی با بی‌بندوباری و لاابالی‌گری نداشته است. آن‌هایی که خام‌اندیشانه امر و نهی به زنان را لازم و واجب می‌دانند، ناچارند صددرصد الفاظ ناپسند را از ادبیاتشان خارج کنند و به خواسته‌های نسل جوان، خصوصا زنان اهمیت بدهند تا از این طریق نوعی آشتی ملی را شاهد باشیم.

فرزانه ترکان در پایان گفت: لازم به تاکید است؛ گذاشتن یا برداشتن روسری مطالبه و مساله اصلی زنان نیست. آن‌ها توقع احترام و توجه به فهم و شعورشان را دارند. اگر این مهم باشد و زن را جنس دومی ندانند که باید به او بگویند، «چه بپوش» و «چطور رفتار کن»، مطمئنا خودِ زنان چارچوب اخلاقی را به خوبی رعایت کرده و  فرهنگ‌سازی خواهند داشت.