محمدصادق جوادی حصار فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفتگو با مستقل:
از همان فردای انتخابات ۱۴۰۰ معلوم بود که نمی‌توان به امید توافق هسته‌ای ماند
جوادی حصار می‌گوید: از همان فردای انتخابات ۱۴۰۰ معلوم بود که مردم نمی‌توانند به امید توافق هسته‌ای بمانند چرا که گروهی اختیاردار شده‌اند که ضدیت آشکاری با هر نوع مذاکره با غرب دارند.
پس از فروکش کردن امواج اولیه اعتراضات زمان مناسبی بدست آمد تا بنا به قول رئیس مجلس، حکمرانی نو آغاز شود و تغییرات اساسی در روش‌های حکمرانی برای جلب رضایت عموم مردم انجام گیرد.
اما متاسفانه طبق روال پیشین، این بار هم حکمرانان بر عهد خود با مردم وفا نکردند. روسای قوا پس از آرامش نسبی فضای جامعه با چشم‌پوشی بر مطالبات مردم بجای حکمرانی نو و گردن نهادن به قانون و احیای قانون اساسی؛ مصوباتی را از شورای عالی اقتصادی که (با حضور سران سه قوه تشکیل می‌شود)، منتشر کردند که بیش از پیش شُبهه زیرپا گذاشتن قانون اساسی و عملکرد ضد منافع ملی دارد. ظاهرا تاکید بر درون‌زا بودن اقتصاد و استفاده از ظرفیت‌های داخلی برای گذر از فشار تحریم‌ها، مسئولین را به مسیر حراج اموال دولتی و افزایش مالیات از عامه مردم کشیده و سعی در حل بحران اقتصادی با روش آزمون و خطا دارند.
محمد صادق جوادی حصار در گفت و گو با «مستقل» با اشاره به شرایط دشوار این روزها اظهار داشت:
مردم به معنای واقعی کلمه انواع مشکلات را به چشم می‌بینند. اینکه قیمت اقلام مصرفی گرانی زیادی دیده است، اینکه خرید مسکن و حتی خودرو به آرزویی محال تبدیل شده است، اینکه در کشور هیچ چیز سر جای خودش نیست، ذهن افکار عمومی را مشوش کرده است. جامعه پیش از این هم از گرانی متضرر شده بود، اما وضعیت فعلی بحران واقعی است و نکته قابل تامل هم چیزی جز این نیست که مردم امیدی به اصلاح امور ندارند.
فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه گفت:
از انتخابات 1400 مدت زمان زیادی نگذشته است و به همین دلیل مردم از خود می‌پرسند، وعده‌هایی که رئیسی داده بود، چه شد؟ آقای رئیسی وعده آرامش اقتصادی داده بود و مردم هیچ نشانه‌ای از آرامش نمی‌بینند. نه تنها موانع معیشتی برچیده نشده‌اند، بلکه فضا روز به روز غیرقابل تحمل‌تر شده و «چه کنم چه کنم ها»ی بیشتری شنیده می‌شود. جالب است، در چنین موقعیتی دولتی‌ها و در رأس آن‌ها خودِ آقای رئیسی دم از پیشرفت می‌زنند که این نوع اظهارنظر واقعا عجیب است.
او افزود:
دولتی‌ها دائما به «مسببین وضعیت فعلی» اشاره می‌کنند تا تقصیر را به گردن دولت روحانی بیندازند که این رفتار، جامعه را از دولت فعلی ناامید می‌کند. چرا که توقع دارند، دولتی‌ها به جای فرافکنی، همه تلاش‌شان را به کار بگیرند تا بلکه راهی برای اصلاح معایب فعلی پیدا شود. ایران حتی در دوران تحریم هم به قدری پتانسیل دارد که اگر بنا را بر کارِ کارشناسی باشد، می‌توان به راحتی نظم خاصی به اقتصاد داد تا حساب و کتاب زندگی قشرهای مختلف جامعه به هم نریزد.
عضو حزب اعتماد ملی در ادامه با اشاره به ناکارآمدی‌ها تصریح کرد:
دولت آقای رئیسی به طور مشخصی با فقدان تخصص و تجربه روبرو است. یعنی در دولت کمتر پیش آمده است که برای سمت‌های مهم از افراد باتجربه و متخصص استفاده شود. در واقع وقتی بنا بر نگاهی سیاسی می‌شود و همه چیز به مسائل جناحی سیاست ربط پیدا می‌کند، سرمایه‌سوزی شده و افراد کاردان و کارشناس به حاشیه رانده می شوند تا کسانی روی کار بیایند که با آقایان در یک دسته و گروه سیاسی حضور دارند تا به همین راحتی، مشکلات پابرجا بماند و آرامش برای مردم رویا شود.
محمد صادق جوادی در پایان گفت: کشور ما در حالی تحریم‌های بین المللی را به جان خریده است که با تدبیر و واقع بینی امکان احیای برجام میسر بود. اما از همان فردای انتخابات ۱۴۰۰ معلوم بود که مردم نمی‌توانند به امید توافق هسته‌ای بمانند. چرا که گروهی اختیاردار شده‌اند که ضدیت آشکاری با هر نوع مذاکره با غرب دارند. البته هنوز دیر نشده است و باید با واقع‌بینی، شرایط را به سمت جدی شدن دوباره مذاکرات ببریم تا از این طریق گره‌های کوری که زندگی را برای ایرانی‌ها دشوار کرده است، باز شوند.