فیبروم رحم از علایم تا درمان
فیبروم رحمی شایع ترین تومور لگنی در زنان است که می تواند کوچک یا بزرگ باشد. فیبروم ها بیشتر در سنین باروری، یعنی 20 تا 50 سالگی دیده می شوند و می‌توانند با علایم یا بدون نشانه باشند.
فیبروم رحم در واقع توده ای در رحم است که به صورت غیر طبیعی رشد می کند. ممکن است این توده ها بسیار بزرگ باشند و باعث درد شکمی و خون ریزی شدید قاعدگی شوند. این توده‌ها معمولا غیر سرطانی هستند و تنها در موارد معدودی سرطانی می‌شوند.
افراد مستعد به فیبروم رحم
خانم های بالای ۳۰ سال
افرادی که از کمبود ویتامین دی رنج می برند
سابقه خانوادگی ابتلا به فیبروم
افرادی با ا ضافه وزن
مبتلایان به فشار خون بالا
علایم فیبروم رحمی
فیبروم های رحمی بیشتر بدون علامت هستند و به طور معمول طی معاینه لگنی یا سونوگرافی یافت می شوند اما در برخی بانوان عوارضی مانند دردهای لگنی، درد شدید هنگام قاعدگی، افزایش خون ریزی قاعدگی همراه با لخته های خونی، تکرر ادرار که به دلیل افزایش فشار در ناحیه مثانه است، یبوست که به دلیل افزایش فشار بر روی رکتوم ایجاد می شود و نازایی از علایم فیبروم رحمی هستند.
ژنتیک
اگر در خانواده تان این بیماری به صورت ژنتیکی وجود داشته باشد، باید
علت های دیگر ایجاد آن را کنترل کنید.
توازن نداشتن هورمونی
علت شایع به وجود آمدن فیبروم به هم خوردن توازن هورمون ها به ویژه هورمون استروژن است.
کمبود پروژسترون
کمبود این هورمون باعث تشدید علایم و رشد فیبروم ها می شود.
مصرف نکردن میوه و سبزیجات
مصرف روزی 2 واحد میوه به ویژه مرکبات احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش می دهد.
چاقی
سلول های چربی در بدن ما تولید هورمون می کنند و تولید استروژن به وسیله چربی به رشد فیبروم منجر می شود.
استرس
استرس هورمون کورتیزول را افزایش می دهد و باعث می شود که از کبد و عضلات بزرگ بدن قند به گردش درآید و در نهایت این افزایش قند باعث تشدید رشد فیبروم می شود.
درمان
معمولا پزشک با توجه به سن، وضعیت سلامت عمومی افراد و اندازه فیبروم یکی از 3 روش دارودرمانی، آمبولیزاسیون عروق رحمی و جراحی یا درمان ترکیبی از آن ها را تجویز می کند.