گفتگوی کامبیز نوروزی و کنعانی مقدم با مستقل پیرامون شعارنویسان بر دیوار سفارت:
چه کسانی برای اجماع جهانی علیه ایران توطئه می‌کنند؟
قاعدتا اگر نیروهای انتظامی و امنیتی ما در این خصوص ورود کنند، حتی ممکن است در پشت این اقدامات توطئه‌هایی را کشف کنند که برای اجماع جهانی و تحت فشار قرار دادن کشورمان باشد./اخیرا می‌خوانم که برخی افراد حتی توصیه‌های مستقیم و غیرمستقیم می‌کنند یا تحریک می‌کنند که عده‌ای به سفارتخانهها حمله کنند. این شیوه‌ی عمل که الان دوباره انجام می‌شود، واقعا جز زیان هیچ چیزی برای کشور ندارد. ما الان از نظر روابط بین‌الملل در سخت‌ترین شرایطی هستیم که در تمام سال‌های بعد از انقلاب سابقه نداشته است.
سرویس سیاسی:
دیوار سفارتخانه برخی کشورهای اروپایی طی هفته‌های اخیر محل شعارنویسی عده‌ای شده است که هویت مشخصی نیز ندارند و هیچ گروه یا فرد رسمی این اقدام را گردن نگرفته است و صحنه‌ای آفریده‌اند که محل پوزخند سفرا نیز شده است. از سوی دیگر در شرایط فعلی که کشور درگیر چالشهای خارجی و مواجهه با اتحاد ضدایرانی در غرب است ایجاد تنش بیشتر در روابط سیاسی آن هم بدون هماهنگی با دستگاه سیاست خارجی، برنده‌ی داخلی نخواهد داشت و تنها مخالفین ایران در آنسوی مرزها از این اقدامات سوءاستفاده‌های تبلیغی می‌کنند.
باید نیروهای امنیتی در این ماجرا ورود کنند
در آغاز گفتگو کردیم با حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی اصولگرا و دبیرکل حزب سبز که درباره انگیزه برخی افراد نسبت به شعارنویسی روی دیوار سفارتخانهها به مستقل گفت:
با توجه به روابط ما با کشورهای مختلف که در چارچوب اصول و قواعد روابط بین‌الملل و دیپلماتیک است، قاعدتا اینگونه اقدامات ممکن است عکس‌العمل‌هایی داشته باشد که به نفع کشور نباشد. حتی مصوبه‌ای که در پالمان اروپا علیه سپاه تصویب شد و این نهاد را تروریست تلقی کردند می‌تواند عکس‌العمل به بخشی از همین اقدامات باشد. ضمن اینکه ما در رابطه با رعایت اصول دیپلماتیک باید دقت نظر داشته باشیم، چون اگر حمله به سفارتخانهها مانند سفارت عربستان تکرار شود باعث مشکلات سیاسی می‌گردد. گرچه برخی از این اقدامات ممکن است خودسر باشد و بعضی نیز سازماندهی شده، مسئولین امنیتی کشور باید روی این موضوعات اشراف داشته باشند.
وی در ادامه نسبت به انگیزه‌های ضدملی این گروه‌های ناشناس افزود:
قاعدتا اگر نیروهای انتظامی و امنیتی ما در این خصوص ورود کنند، حتی ممکن است در پشت این اقدامات توطئه‌هایی را کشف کنند که برای اجماع جهانی و تحت فشار قرار دادن کشورمان باشد.
پس قاعدتا باید نیروهای امنیتی در این ماجرا ورود پیدا کنند و جلوی این اقدامات را بگیرند. در غیر این صورت این یک رویه می شود که تعدادی افراد بتوانند بدون نظر حاکمیت در رابطه با سیاست خارجی و روابط بین‌المللی ما خودسرانه عمل کنند.
کنعانی مقدم در پایان درباره انگیزه و در نهایت ایجاد اتحاد علیه ایران در خارج از کشور گفت:
چهل سال است قدرت‌های مخالف جمهوری اسلامی به دنبال براندازی‌اند و در این شکی نیست. آنان در یک جنگ ترکیبی هر کاری کرده‌اند، مشکلشان این است که آلترناتیو مناسب ندارند و دنبال ساخت آلترناتیو از میان اپوزیسیونی هستند که همه‌شان با هم مشکل هم دارند. حالا دنبال ربع پهلوی راه افتاده‌اند که نه جایگاه مردمی دارد نه توانایی حتی اداره خودش را دارد. به همین خاطر این اقداماتی که در صحنه بیرونی انجام می‌شود بیشتر جنبه فشار حداکثری از بیرون و شورش از درون دارد که بتواند کشور را دچار مشکل کند که قطعا این اقدام آن‌ها بی‌پاسخ نخواهد بود.
بنظر می‌آید در این شرایطی که به قول مقام معظم رهبری از طریق تبلیغات علیه جمهوری اسلامی همه در حال تلاش هستند نباید بهانه دست دشمن بدهیم.
از رابطه بحرانی ایران با جهان بهره می‌برند
در ادامه طی گفتگویی با کامبیز نوروزی حقوقدان درباره ابعاد حقوقی این اقدامات گفتگو کردیم که وی در آغاز به مستقل گفت:
از نظر حقوقی محوطه‌ی سفارتخانهها به عنوان بخشی از قلمروی آن دولتی است که سفارتخانه را دایر کرده است و مصونیت دارد.
این قلمرو از دیوارها شروع می‌شود تا محوطه سفارتخانه، چه ساختمان، چه محوطه باز مانند حیاط و باغ و ... لذا از نظر قواعد کنسولی و حقوق بین‌الملل این می‌تواند یک تعرض محسوب شود.
علاوه بر این چنین رفتاری خلاف رسوم روابط بین‌الملل است. آداب روابط بین‌الملل یک ساختاری را دیکته می‌کند که چنین رفتاری خلاف این ساختار است. اگر موضوع قدیمی و کاملا متفاوت تسخیر سفارت آمریکا را کنار بگذاریم، در سال‌های اخیر دو مورد از تعرض به سفارتخانهها داشتیم که گروه‌هایی خاص که در امنیت کامل به سر می‌برند به سفارت‌خانه‌های انگلستان و کنسولگری عربستان حمله بردند و آثار سخت و سنگینی بر روابط بین‌المللی ایران گذاشتند که هنوز درگیر این آثار هستیم. من اخیرا می‌خوانم که برخی افراد حتی توصیه‌های مستقیم و غیرمستقیم می‌کنند یا تحریک می‌کنند که عده‌ای به سفارتخانهها حمله کنند. این شیوه‌ی عمل که الان دوباره انجام می‌شود، واقعا جز زیان هیچ چیزی برای کشور ندارد. ما الان از نظر روابط بین‌الملل در سخت‌ترین شرایطی هستیم که در تمام سال‌های بعد از انقلاب سابقه نداشته است.
آخرین نمونه آن همین موضوع تروریست خواندن سپاه پاسداران است که اگرچه خلاف حقوق بین‌الملل و عرف روابط بین‌الملل نیز هست اما نشان دهنده ایجاد یک فضای سنگین علیه ایران در جامعه جهانی است. این نوع رفتارها هیچ توجیه حقوقی و سیاسی و اخلاقی ندارد و عجیب این است که شهرداری تهران هم در جوار برخی سفارتخانهها در حمایت از این اقدامات بیلبورد زده است.
وی در ادامه نسبت به دستگاه مسئول پیگیری کننده این اقدام افزود:
این کارها آثار منفی زیادی برای کشور دارد، که از ناحیه سازمان‌های خاصی به نوعی مورد حمایت قرار دارد و همانطور که حمله به سفارت انگلستان و کنسولگری عربستان توسط گروه‌های خاصی انجام شد که بعد هم تقریبا هیچ کسی را مورد محاکمه و تنبیه قرار ندادند، نشان از این است که جریان‌های سازمان یافته‌ای هستند که مورد حمایت دستگاه‌های ویژه‌ای قرار دارند که در امنیت کامل هر کاری خواسته‌اند کرده‌اند.
قاعدتا اگر بخواهیم از لحاظ تقسیم وظایف سازمانی بگوییم وزارت خارجه، نهاد مسئول پیگیری این مسئله است؛ چه در شورای عالی امنیت ملی یا در دادستانی که علیه کسانیکه این کار را می‌کنند شکایت کنند اما دستگاه دیپلماسی ایران در حال حاضر یکی از ناکارآمدترین دوران خود را می‌گذراند در نهایت از لحاظ حقوقی دستگاه سیاست خارجی واکنش مناسبی تاکنون نشان نداده است.
نوروزی در پایان درباره انگیزه و هدف افرادی که اقدام به شعارنویسی در سفارتخانهها می‌کنند گفت:
این‌ها عده‌ای هستند که درکی از روابط بین‌الملل ندارند و نمی‌دانند روابط بین‌الملل چیست و برخی از این‌ها هم بنظر می‌رسد که اساسا بدشان نمی‌آید که ایران با جهان رابطه‌ی بحرانی داشته باشد یعنی از این بحران بهره می‌برند. خاطرتان باشد در مورد برجام هم در دولت گذشته خیلی سنگ‌اندازی کردند و دولت که عوض شد خودشان دنبال برجام افتادند. این گروه‌ها از وضعیت بحرانی ایران با جهان بهره می‌برند و متوجه این نیستند که ما با این رفتار به جهان چه چیزی را نشان می‌دهیم؟ غیر از اینکه (بیگانگان) ادعایی که علیه ما دارند را اثبات می‌کنند؟ این گروه‌ها کاری می‌کنند که ادعای دولت‌های خارجی عملا اثبات می‌شود و آن ادعا همان عدم تعهد ایران به قواعد روابط بین‌الملل است.