از ویژگیهای تندروها اغراق و خالیبندی است؛
احمدینژاد با هزینه مردم بیپناه از محو کشورها از روی نقشه جهان میگفت
کلاً یکی از ویژگیهای تندروها در عرصه سیاسی این است که اهل اغراق و خالیبندی هستند و واقعنگر نیستند. احمدینژاد بارها با هزینه مردم بیپناه ایران از محو کشورها از روی نقشه جهان صحبت کرد.
حمیدرضا جلاییپور، فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتگوی اخیر خود در مورد حوادث اخیر گفت:
کلاً یکی از ویژگیهای تندروها در عرصه سیاسی (چه حکومتی و چه اپوزیسیون خشونتناپرهیز) این است که اهل اغراق و خالیبندی هستند و واقعنگر نیستند.
اپوزیسیون خشونتناپرهیز فکر میکند حکومت کفش است که راحت میتوان آن را عوض کرد. از طرف دیگر شما غافل نشوید که دهههاست تندروهای حکومتی مرتب حرفهای اغراقآمیز درباره کشورهای غربی میزنند، دهها بار مرگ آمریکا و کشورهای غربی را اعلام کردند و صدا و سیما هم آنها را با افتخار پخش میکرد و میکند. احمدینژاد بارها با هزینه مردم بیپناه ایران از محو کشورها از روی نقشه جهان صحبت کرد. لذا در چنین عرصهای حرفها و ارزیابیها اغراقامیز است.
گام اول این است که حکومت شایسته است بفهمد با سیاستهای غلطش (که در ابتدای مصاحبه اشاره شد) یک «جامعه ناراضی» و «تمام جنبشی» تولید کرده است نه جامعهای در حرکت به سوی توسعه همهجانبه، پایدار، عادلانه و مشارکتی.
گام دوم اینکه حکومت شایسته است بفهمد که خیزش اعتراضی صد و ده روزه مهسا نوک کوه یک «دگردیسی بزرگ فرهنگی، اجتماعی و نسلی» است. خیزش مهسا در خیابانها آرام شده ولی «بلوک عظیم چند لایه اعتراضی» (لایه فرهنگی، اقتصادی و سیاسی) همچنان در جامعه پاسخ داده نشده وجود دارد، تندروهای حکومتی بلادلیل رجز نخوانند و با سرنوشت ایران بازی نکنند.
خوب توجه کنید هم اکنون گرانیها و تورم همچنان ادامه دارد و گذران زندگی روزمره مردم سخت بوده و سختتر میشود و انسداد اینترنت و خوابیدن کسبوکارهای مجازی بر نارضایتیها میافزاید. لذا اگر حکومت با کمک جامعه مدنی دست به اصلاحات نزند و به آن هفتاد درصد جمعیت ناراضی ساکت «چشم انداز بهبود» نشان ندهد متأسفانه دو رخداد میتواند در انتظار ایران باشد؛ اول اینکه در دهه گذشته با سیاستهای پرهزینه خارجی، ایران با تحریم روبرو شد و ایران در مسیر فقیر شدن قرار گرفت (در همین حال کشورهای همسایه عربی، عراق، ترکیه و جمهوری آذربایجان در مسیر رونق اقتصادی و همکاری با اسرائیل قرار گرفتهاند، و اسرائیل هم به ما پاتک «عمق استراتژیک» زده) پس از این خیزش اعتراضی در کنار فقیر شدن ممکن است ایران با «ناامن» شدن روبرو شود.
دوم اینکه اگر اصلاحات حکومتی و مورد قبول جامعه مدنی انجام نشود، ممکن است اپیزودهای اعتراضی فعلی ایران به «اپیزودهای انقلابی» تبدیل شود. خود همین تحول اپیزودیک میتواند بر ناامنی ایران بیفزاید. (منظور از اپیزود صفحات و دورههای اعتراضی است) اپوزیسیون خشونتناپرهیز ایران، فاقد سرمایه اخلاقی است و به همین دلیل از پمپئو و بلوک راست افراطی در جهان دریوزگی میکنند
متأسفانه ایران عزیز ما در شرایط دو قطبی فعلی با دو عارضه در سیاست خارجی روبرو شده است. عارضه اول اینکه حکومت ایران در جنگ روسیه (پوتین) با غرب (بر سر کشور اکراین) یک خطای راهبردی انجام داده است.
ایران در دو سده گذشته به درستی در جنگ بین قدرتهای جهانی (مثل روسیه و اروپا) بیطرف بوده است. در جنگ اکراین ایران به خطا طرف پوتین را گرفت. و الان فرانسه، انگلیس و آلمان به طور ویژه مذاکرات برجام را روی هوا بردند و در حال آسیب زدن به مصالح ملی ایراناند.
عارضه دوم این است که گفتم اپوزیسیون خشونتناپرهیز ایران، فاقد سرمایه اخلاقی است و حتی از جنگ خارجی هم علیه ایران دفاع میکند، برای آنها تمامیت ارضی و حفظ میهن یک ارزش نیست به همین دلیل از پمپئو و بلوک راست افراطی در جهان دریوزگی میکنند.
متأسفانه این دو عارضه منافع ملی و تمامیت ارضی ایران را در مخاطره قرار داده است. گفتم فقیر شدن و ناامن شدن ایران، خلاف مصالح ملی است. زندگی در خانه و میهن ایران برای کثیری از شهروندان با مشکل روبرو میشود. و در این باره کک تندروها هم نمیگزد.
ایران یک کشور تاریخی است و همزیستی اقوام در آن نهادینه شده است. ولی توجه داشته باشید اگر در ایران به جای حکمرانی «رضایتی»، حکمرانی پرمدعا و ناکارآمد «هدایتی» داشته باشیم، با یک جامعه ناراضی و با دشمنهایی که سیاست خارجی پرهزینه حکومت ایجاد کرده است، تمامیت ارضی ایران هم در شرایط ناامنی به مخاطره میافتد.
توجه داشته باشید در خارج کشور توسط دولتهایی مثل اسرائیل و عربستان یک «مؤسسه اقتصادی نانوشته براندازی» درست کردهاند. هر فرد و گروهی که به اختلاف مذهبی و قومی در ایران دامن بزند و از «خط آشوب» دفاع کند از این مؤسسه دلار میگیرد. و این قصه پرهزینه بودن سیاست خارجی حکومت ناکارآمد ما را نشان میدهد./مهر