رسم وزیرکُشی
فرهاد قنبری
فعال رسانه‌ای
در روزهای اخیر دوباره رسانه‌های نزدیک به دولت از نحوهٔ پوشش رسانه‌ای فعالیت‌های دولت آقای رئیسی توسط رسانه‌های منتقد و وابسته به جریان اصلاحات گله کرده و در مواردی هم کار را به متلک‌پرانی و تمسخر و توهین رسانه کشانده‌است. آن‌ها حالا عدم پوشش کامل سفر آقای رئیسی به یزد و در مقابل پرداختن به بحران گاز در کشور را دلیل تازه‌ای برای حمله به رسانه‌های جریان منتقد یافته‌اند.
این رویکرد محافظه‌کاران من را یاد خاطره‌ای در شب اعلان پیروزی آقای روحانی در انتخابات خرداد سال ۹۲ انداخت. آن شب مهمان دوستی بودم که روزهای آخر خدمت سربازی خود را می‌گذراند و بنا به دلایلی در پادگان محل خدمت، خود را حامی آقای جلیلی معرفی کرده بود. پس از اعلان نتایج انتخابات از طرف یکی از نیروهای حامی آقای جلیلی پیامی به مضمون «آغاز هشت سال دفاع مقدس مبارک باد» به دوست ما ارسال کرده بود.
این پیامک و این نوع نگاه، آن هم شب انتخابات که هنوز نه دولتی تشکیل شده بود و نه کسی از نحوه عملکرد روحانی اطلاعی داشت برایم بسیار عجیب بود. با این‌حال گذر هشت سال دولت روحانی نشان داد که طیف مقابل به جناح اصلاح‌طلب و روحانی نه به عنوان رقیب، بلکه به چشم دشمنی شبیه صدام حسین و رژیم بعث می‌نگریست و در این راه از هیچ اقدامی فروگذار نکرد و تا می‌توانست همهٔ تلاش خود را برای شکست و نابودی دولت روحانی و جریان اصلاحات به کار گرفت. این جریان برای زمین زدن و شکست اصلاح‌طلبان، تمام امید و اعتماد مردم به دولت را از میان برد و در نهایت قوهٔ اجرایی و قانونگذار را با تحمیل هزینهٔ بسیار سنگینی به کشور و مردم به دست گرفت.
عصبانیت محافظه‌کاران از رویکرد رسانه‌های منتقد و اصلاح‌طلب و نحوهٔ مواجههٔ آن‌ها با دولت رئیسی دوباره این عبرت تاریخی را یادآور می‌شود:
«آورده‌اند که وقتی «عمیدالملک کُندری» وزیر طغرل بیک سلجوقی به توطئه رقیب سیاسی‌اش «خواجه نظام الملک» به قتل رسید به جلاد گفت: «وزیر را بگو [خواجه نظام] بد رسمی نهادی و وزیر کشتن به سلاطین آموختی، عجب اگر بر خود و نسل خود این معنی باز نبینی»، سال‌های بعد خود خواجه نظام اسیر توطئهٔ سیاسی رقیبان شد و خود به توطئهٔ ملکشاه ترور و فرزندش به دستور سلطان دیگر سلجوقی به قتل رسید.
حال باید به کیهان و وطن امروز و نیروهای نزدیک به ایشان یادآوری کرد که اگر رسانه‌های منتقد و مخالف از روز اول تشکیل دولت، به آقای رئیسی و کابینه ایشان نگاه انتقادی دارند، آیا همان رسمی نیست که خود شما در هشت سال گذشته به آن‌ها آموختید؟ آیا شما و یاران شما نبودند که هر تریبون و مراسمی را بهانه‌ای برای سر دادن شعار «مرگ بر روحانی» و «مرگ بر خاتمی» تبدیل می‌کردید؟ آیا شما نبودید که جواد ظریف و آذری جهرمی و دیگران را به وطن‌فروشی و جاسوسی متهم کرده و با تندترین و زشت‌ترین واژه‌ها به آن‌ها می‌تاختید؟
باید به ایشان یادآوری کرد که این همان بساطی است که شما پهن کرده‌اید و در دهه‌های گذشته تا می‌توانستید نگاه و منافع ملی را فدای منافع و نگاه گروهی و محفلی خود کرده‌اید و حالا انتظار دارید که دیگران به آقای رئیسی و دولت ایشان نگاه ملی داشته باشند!