به دلیل کسری بودجه بی سابقه دولت مجبور است بنزین را گران کند

به گزارش مستقل آنلاین،عرب ویکلی نوشت:

اعتراضات اخیر در اردن در مورد افزایش قیمت سوخت و درخواست برای مداخله دولت با واکنش های بسیاری روبرو شده است: مقامات به جای رسیدگی به نارضایتی های اساسی، با مشت آهنین پاسخ می دهند.

 پس از آغاز تظاهرات در 4 دسامبر در جنوب کشور، نیروهای امنیتی اردن از گاز اشک آور استفاده کردند و شروع به دستگیری سازمان دهندگان و فعالانی کردند که همبستگی خود را نشان دادند. آنها همچنین معترضان را قانون شکن و خرابکار می نامیدند.

 ویدئوهای منتشر شده در شبکه های اجتماعی تصویری متفاوت را نشان می دهد.  برخی از رانندگان در حالی که کامیون هایشان درکنار جاده نشسته بودند، اعتراضمسالمت آمیز داشتند.  اما در چندین شهر جنوبی و همچنین در زرقا، در 20 کیلومتری شمال شرق عمان، معترضان خشمگین لاستیک‌ها را آتش زدند و خودروهای پلیس را با سنگ پرتاب کردند.

در مصاحبه های تلفنی، مردم استان معان، در 225 کیلومتری جنوب امان، جایی که ناآرامی ها مرکز آن است، پذیرفتند که خرابکاران حضور داشته اند اما تعداد آنها کم است.

متأسفانه، اقدامات چند نفر، قصد اولیه تظاهرات را منحرف کرده و به دولت مهمات داده است تا ناآرامی ها را به تروریسم مرتبط کند.

 در 17 دسامبر، معاون رئیس پلیس معان، سرهنگ عبدالرزاق دلابیه، در درگیری با تظاهرکنندگان کشته شد و دو پلیس دیگر زخمی شدند.  مقامات با دستگیری ده‌ها نفر، ممنوعیت موقت TikTok و قطع اینترنت در شهر واکنش نشان دادند.

 اما تظاهرات در جنوب اردن که از آن زمان به کراک، تفیله و سایر مناطق گسترش یافته است، منعکس کننده ناکامی‌های اقتصادی-اجتماعی دولت‌های متوالی است و به دلیل نارضایتی عمومی از وضعیت رو به زوال شرایط زندگی و عدم شفافیت دولت شدت گرفته است.

 در حال حاضر بیکاری 22.6 درصد است و بیکاری جوانان 50 درصد است.  فقر در حال افزایش است و تصورات از فساد گسترده همچنان ادامه دارد.  این وضعیت به ویژه در شهرهای جنوبی حاد است، جایی که شکایات در مورد بی توجهی دولت در حال افزایش است.

با وجود آرامش محتاطانه ای که پس از کشته شدن پلیس به وجود آمده است، تنش ها همچنان بالاست و مقامات به دستگیری فعالان ازجمله مجید الشراری، رئیس سابق شهرداری معان ادامه داده اند.

 در حالی که نارضایتی ها مختص معان نیست، شهر دارای سابقه درگیری است.  در سال 1989، زمانی که دولت یارانه نان را لغو کرد،شورش ها شروع شد و به چندین منطقه جنوبی دیگر سرایت کرد. ملک حسین با لغو حکومت نظامی و از سرگیری انتخابات پارلمانی که از سال 1967 متوقف شده بود، پاسخ داد.

آخرین تظاهرات گسترده در اردن در سال 2018 علیه اقدامات ریاضتی و افزایش مالیات، دولت نخست وزیر سابق هانی الملکی راسرنگون کرد.  در واقع، برکناری نخست وزیران در پاسخ به نارضایتی مردم، و به دنبال آن وعده اصلاحات، عملی از کار افتاده برای آرام کردن مردم است.  گاهی اوقات این اقدامات به طور موقت موفق می شوند.  اما پرداختن به علل ریشه ای بیشتر از یک رویکرد امنیتی موفق خواهد بود.

 با این حال، در این مرحله، به نظر می رسد که دولت قصد دارد استراتژی دوم را دنبال کند. به این دلیل که پولی برای کاهش قیمت ندارد.  مقامات با کسری بودجه بی سابقه ای دست و پنجه نرم می کنند که بخشی از آن ناشی از کاهش کمک های خارجی است. 

در حال حاضر 500 میلیون دینار (حدود 705 میلیون دلار) را برای محدود کردن قیمت سوخت هزینه کرده است، و بیشر الخساونه، نخست وزیراین ماه به مجلس گفت که دولت توانایی انجام بیشتر از این را ندارد.  قیمت دیزل در حال حاضر 1.26 دلار در هر لیتر است که درمقایسه با 0.87 دلار در سال گذشته افزایش یافته است.

گفته می شود، از آنجایی که قیمت سوخت ماهانه مطابق با بازارهای جهانی تنظیم می شود، بسیاری انتظار دارند که قیمت ها در پایان این ماه کاهش یابد.  شاید این یکی از دلایلی باشد که اعتراضات اخیر دولت را متقاعد نکرده است که تغییرات معنادار سیاستی را دنبال کند.

درماه اکتبر، تورم 5.2 درصد بود، و اگرچه این نرخ در مقایسه جهانی متوسط ​​است، اما افزایش قیمت مواد غذایی، سوخت و سایرنیازهای اساسی به شدت به اردنی ها ضربه می زند.

کاهش مالیات بر فروش، مالیات ثابت و تعرفه گمرکی از جمله اقداماتی است که دولت باید برای رونق اقتصادی اتخاذ کند.  همچنین بایدآزادی های عمومی بیشتری را فراهم کند و آزادی بیان را تشویق کند، با فساد مبارزه کند و حکمرانی خوب را القا کند.

اردن یک حرکت اصلاحی بلندپروازانه را آغاز کرده است تا کشور را به سمت دموکراسی در دهه آینده سوق دهد.