دفاع از وطن
فرهاد قنبری
فعال رسانهای
در بلبشوی مشمئزکنندهٔ شبکههای تلویزیونی و شبکههای مجازی سخنگفتن و دفاع از ایران روزبهروز سختتر و دشوارتر میشود.
دفاع و علاقهٔ من به ایران از جنس آن شکم فربهکردههایی که ایران برایشان مساوی با رانت و اختلاس و موقعیت شغلی و درآمدی خوب بوده و طبیعتاً دفاع از ایران را همراستا با دفاع از منافع شخصی خود میدانند و هرگاه که اندک احساس خطری میکنند تازه یاد ایران و سرود و اساطیر و پرچمش میافتند، نیست.
دفاع من از ایران از جنس آن نانهای آغشته به دلار سعودی و انگلیسی و اسرائیلی و امثالهم هم که زیر لوای مبارزه با حکومت به تمام نمادهای هویتی ایرانیان توهین میکنند و در خفا برای کشتار و تحریم بیشتر ایرانیان نشست و جلسات خصوصی با پلیدترین دشمنان این سرزمین برگزار میکنند، هم نیست.
در این شرایط:
- وقتی میبینیم که عدهای راه افتادهاند که به هر بهانهای شده تیم ملی ایران را از جام جهانی محروم کنند و وقتی موفق به این کار نشدند سعی در منفورکردن تیم ملی در میان مردم دارند.
- وقتی عدهای تمام تلاششان این است که ورزش ایران را از المپیک محروم کنند.
- وقتی دانشجو و دانشمند ایرانی به بهانههای مختلف از حضور در محافل علمی جهان محروم میشود.
- وقتی بزرگان تاریخ و فرهنگ این سرزمین توسط همسایگان مصادره میشود.
- وقتی نام ایران مصادف با جهل و سیاهی و خشونت و تهدید میشود، تنها و تنها یک هدف وجود دارد و آن اینکه کل جامعهٔ ایران را با تمام گوناگونی و رنگارنگی به سخنان عجیب و غریب چند ائمهٔ جمعه و افرادی امثال حسین شریعتمداری و حسن عباسی تقلیل دهند و از این طریق زمینهٔ تحریم بیشتر و حملهٔ نظامی به ایران را فراهم نمایند.
در اینجا دیگر بحث فوتبال و المپیک و سینما و سرگرمی و امثالهم نیست بلکه مسئله مبارزه با هویت ایران و تعلق به ملیت ایرانی است. این جماعت تمام تلاش خود را به کار میگیرد تا تمام ابزارها و نشانههای هویتِ جمعی ما ایرانیان از قبیل تمامیت ارضی و پرچم و تیم ملی و تاریخ مشترک و امثالهم را بیاعتبار سازد تا پس از آن پروژه تکهتکه کردن سرزمین و ایجاد نزاع داخلی را راحتتر پیش ببرد.
در این شرایط دیگر فوتبال یک سرگرمی ساده و بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران چند جوان لوس بیمزه و مرفه بیدرد نیستند، بلکه این تیم بخشی از سند هویتی ملتی به نام ایران در عرصهٔ بینالملل است و دفاع از این تیم دفاع از سرزمین ایران محسوب میشود.
به خاطر داشته باشیم وقتی آمریکا به افغانستان و عراق حمله کرد، نمیگفت و نگفت که به عراق و افغانستان حمله میکنیم بلکه مدام این جمله را تکرار میکرد که ما به «طالبان و القاعده و صدام» حمله میکنیم.