این افراد اصطلاحا لباس شخصی چه کسانی هستند و چرا این رفتارها را انجام می‌دهند؟

جلیل رحیمی جهان‌آبادی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در خصوص «لزوم مدیریت چرخه خشونت در کشور و همچنین نظارت بر مسأله لباس شخصی‌ها که می‌تواند زمینه‌ساز سواستفاده از جانب سودجویان به نام نیروهای امنیتی شود»، گفت: واقعیت امر این است که کشور در شرایط خاص و حساسی قرار دارد، به‌نظر من در شرایط فعلی کشور ما نیاز داریم که هم از سوی حاکمیت هم از سوی مردمی که معترض هستند و هم مردمی که حامی نظام هستند؛ بیان، کردار و رفتارهای خودمان را یک مقدار با عقلانیت بیشتری با نگاه به منافع و امنیت کشور انتخاب کنیم.

وی ادامه داد: اصلاح امور برای هر نظام سیاسی، اجتماعی، اداری و فرهنگی به نظر من یک ضرورت است، الان شما می‌بینید هر نرم‌افزاری که تولید می‌شود، بعد از مدت زمانی (که در گذشته چند سال بود و الان به چند ماه رسیده)، نیاز به بروزرسانی دارد. در پاسخ به هر خواسته مردم، در پاسخ به تقاضای رفع مشکلات فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی نمی‌شود با خشونت رفتار کرد.

وی ادامه داد: الان این خشونتی که دارد ترویج می‌شود از یک طرف به ماموران امنیت و به کسانی که حافظ امنیت کشور هستند آسیب می‌زند و جان آن‌ها را به خطر می‌اندازد، آن‌ها فرزند این آب و خاک هستند، از سوی دیگر خشونت‌هایی که ما شاهدیم علیه مردم اتفاق می‌افتد از سوی بعضی از نیروهای حافظ امنیت چه انتظامی چه قوای دیگر آن هم قابل پذیرش نیست.

رحیمی جهان‌آبادی در رابطه با مسأله لباس شخصی‌ها و اینکه برخی سودجویان چنین فضایی سواستفاده می‌کنند، ابراز داشت: این ضعف سیستم امنیتی و انتظامی کشور است که افرادی بدون اینکه منتسب به جایی باشند و از نظر قانونی مشخص باشد که اختیار دارند یا ندارند در این مسائل و مداخلات حضور داشته باشند. من فکر می‌کنم هم وزیر کشور به عنوان رئیس شورای امنیت کشور و هم فرماندهی انتظامی کشور باید پاسخگو باشند که این افراد چه کسانی هستند و چرا این رفتارها را انجام می‌دهند. اگر نیروی پلیس هستند چرا این کارها را می‌کنند و اگر نیستند متعلق به کجا هستند و چرا پلیس با این‌ها برخورد نمی‌کند. این‌ها نکاتی است که مردم هم پیرامون آن سوال دارند.

وی همچنین با تاکید بر آگاهی مردم برای جلوگیری از سوءاستفاده‌ها و سودجویان تصریح کرد: مردم هم باید واقعیت امر را بپذیرند که وقتی کشور دچار بی‌نظمی، اغتشاش و آشوب می‌شود هرکسی ممکن است از این وضعیت سوءاستفاده کند. مردم هم باید به آرام شدن فضا کمک کنند و جلوی سوءاستفاده دشمن و گروه‌های خشن نظامی و کسانی که دنبال این شرایط هستند تا به امنیت کشور آسیب بزنند را بگیرند و سعی کنند اعتراضات خود را در چارچوب آرام‌تر، اصلاح‌خواهانه‌تر و در چارچوب دوری از تنش و چالش دنبال کنند. من فکر می‌کنم ترویج خشونت از هر دو طرف کار درستی نیست و قابل پذیرش هم نیست.