تا درد تبعیض درمان نشود، نمی‌شود امید داشت که حال جامعه بهتر شود
درد تبعیض مهم‌ترین مشکل ماست و تا درمان نشود، نمی‌شود امید داشت که حال جامعه بهتر شود.
تناقض در کلام و رفتار مسئولان یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های جوانان امروز ایران است.
بی‌عدالتی و تبعیض بسیار آزار دهنده است. آدمی فقر و مشکلات اقتصادی را تحمل می‌کند اما تبعیض را نه.
اسماعیلی، فرمانده پیشین پلیس می‌گوید:«این مورد متناقضی است که در کشور ما زنان می‌توانند ترک موتورسیکلت بنشینند اما نمی‌توانند راننده آن باشند. موتورسواری حقی است که بسیاری از زنان که به آن علاقمند هستند از آن محروم شده‌اند».
از این مدل تناقض‌ها بسیار است. مثلا دختران و پسران می‌توانند باهم به سینما، رستوران و کلاس بروند اما نمی‌توانند در سلف غذاخوری دانشگاه کنار هم بنشینند.
شاید جنس صندلی‌های مکان‌های مختلف با هم فرق می‌کند که شاهد چنین حکم‌های مختلفی هستیم.
درد تبعیض مهم‌ترین مشکل ماست و تا درمان نشود، نمی‌شود امید داشت که حال جامعه بهتر شود./ عصرایران