حل بحران با اتکا به قوه قهریه، خطاست

به نام آنکه فکرت آموخت

ضروری بود مرگ یکی از شهروندان ایران‌زمین سبب واکنش جدی، عادلانه و موثر حکمرانان در شیوه حکمرانی شود. دختری ناجوانمردانه در هنگام سفر به منظور دیدار با اقوام و گردش در پایتخت ایران؛ جان خویش را از دست داد. شگفتا که حکمرانان به جای بازخواست مسببین، جبران خسارت و بستن دکان ارشادی که سبب تنفر و آزردگی برای مردم شده؛ به سرکوب اعتراض به حق مردم ایران پرداخته‌اند و ریشه‌های خطاهای فراوان حکمرانی غلط خویش را به بیگانگان منتسب می‌کنند. 

ما استادان علم سیاست و روابط بین الملل چنین شیوه‌ای را راه و‌ رسم حکمرانی نمی‌دانیم. بر پایه دانش سیاست، یک حکمرانی خوب پایه‌های خود را بر مشروعیت و مشارکت مردمی استوار می‌سازد. حل بحران با اتکا به زورمداری به جای سیاست‌ورزی و حکمرانی با قوه قهریه به جای حکمرواییِ مطلوب، خطاست. سیاست بهینه عبارت است از: قاعده‌مند شدن روابط قانونی در خدمت حاکمیت شهروندان از یکسو و پاسخگو و قابل بازخواست بودن مسئولین از سوی دیگر، با اعمال رویکرد شفافیت، و تامین آزادی، برابری و رفاه، برابری همه ایرانیان. متاسفانه، طی دهه‌های گذشته هم‌میهنان عزیز به طور عمده از این نعمت‌های ملی بی‌بهره مانده‌اند، و سوگمندانه به جای آن با کابوس تورم، گرانی، بیکاری، فساد، رانت، تنش در روابط خارجی و نالایقی بسیاری از بکارگماشتگان روبه رو بوده‌اند. بر این باوریم بهترین شیوه حکمروایی گذار به مدرنیته ایرانی، دموکراسی و تامین حاکمیت شهروندان به وسیله مسئولین خدمتگزار است، و نه فرمانروائی حکمفرمایانه.

دکتر علیرضا بهشتی

دکتر غلامرضا حداد

دکتر مهدی ذاکریان

دکتر حمید رضا رحمانی زاده دهکردی

دکتر صادق زیباکلام

دکتر سید حسین سیف زاده

دکتر الهه کولایی