قهرمانان مردمی ما
نیلوفر مجیدی
روزنامهنگار
پهلوانی به مرام است، نه به خورجینی از مدالهای جهان و المپیکی.
این همان آئینی است که در مکتب پهلوانیاش بزرگانی چون پوریای ولی و غلامرضا تختی توانستند با عشق به مردم زندگی کنند و بعد از دوران حیات خویش برای همیشه در قلوب مردم ایران ماندگار شدند.
خوشبختانه الگوبرداری از تختی توانسته است به یک مدل فراگیر در بین قهرمانان نسل امروز متداول شود.
مردمی بودن یک پهلوان زمانی در یک قهرمان متبلور میشود که آن چهره پرافتخار ورزشی اعتبار خود را برای مردمش هزینه نماید.
شریک غم مردم بودن و ماندن در کنار تودهها در روزهای سخت، ترجمهای از رفتار پهلوانی است که در قرن جاری توسط غلامرضا تختی، به عنوان میراث ماندگار آئین پهلوانی در سپهر ورزش ایران بجای ماند.
برای یک قهرمان، تمام سرمایهاش مردمش هستند زیرا عمر دوران قهرمانی و جلوس بر سکوهای جهانی و المپیکی، کوتاهمدت و گذراست.
طبیعی است تنها قهرمانانی میتوانند بعد از گذار از دوران پرافتخار ورزشی بر پیشانی ورزش کشور بدرخشند که در دل مردم جای داشته باشند. عیار یک پهلوان راستین هم هرگز منحصر به افتخارات ورزشی نیست.
در این روزهای دشوار که مردم بزرگ و آزاده ایران در سختترین شرایط سیاسی و اقتصادی بهسر میبرند، نیاز مبرم به حمایت قهرمانانشان دارند.
شرایط خاص امروز میطلبد چهرههای پرافتخاری که با سرمایه مردم به شهرت بینالمللی و ملی دست یافتند، صدای مردم باشند و با دغدغه مردم روز را به شب برسانند. بدیهی است که قهرمانانی با این ویژگی در این روزگار ریسک میکنند و هزینه سنگینی میدهند و دلاورانه به میدان دفاع از حقوق مردم ورود پیدا میکنند، مصداق بارز سرمایههای اجتماعی ملتند.
چهرههایی همچون رسول خادم، علی کریمی، علی دایی، وریا غفوری، حسین ماهینی، آرش غلامی در جریان اعتراضات اخیر به بلندگوی مطالبات مردم ایران مبدل شدند زیرا خود را مدیون مردم میدانند.
روزهای سخت خواهد گذشت، اما چهرههای حقطلب ورزشی در تاریخ فرهنگ پهلوانی کشور مشعشع و بزرگ خواهند ماند. راهی که تختی پیمود اینک و در این روزهای سخت، روشن و پررهرو مانده تا که مردانگی و آزادگی در ورزش حرف اول و آخر را بزند.
برنده بلامنازع این اعتراضات، قهرمانان مردمی هستند که در کنار زنان و نسل متولد دهه هشتاد ایستادهاند.