چه کسی پاسخ درست را می‌داند؟
زهراسعادتی
روزنامه نگار
استفاده‌ی ابزاری از اعتقادات شخصی را متوقف کنید، ناامنی که برای زنان به وجود آمده را متوقف کنید دست نگه دارید.
اگر این همه درد بغض خون، خونریزی مردم سرزمین من را متحد نکند چه چیزی ما را متحد خواهد کرد؟
به کدامین گناه زنان سرزمین من باید مهر سکوت بر لبان خود بزنند؟ به کدامین گناه باید ناعدالتی را تحمل کنند؟ زنانی که یکی پس از دیگری قربانی هیچ و پوچ می‌شوند،
درباره‌ی مهسا امینی چه باید گفت که پیشتر و در موارد کمابیش مشابه گفته نشده باشد؟!
جای تأسف دارد که در چنین مسائل مهمی برخی ارگان‌ها در اجرا نمی‌توانند متعادل رفتار کنند، و متاسفانه حتی نمی‌خواهند به شفافیت تن دهند.
باید جایی دست نگه داشت زیرا خشونت در حفظ ارزش‌های حجاب موثر نبوده و متاسفانه تاکنون این رفتارها کارکرد معکوسی داشته است.
اگر این روش جوابگو بود امروز باید مشکل کاملا حل شده باشد، اما هر روز با گذشت سال‌ها این مشکل ابعاد وسیع‌تری پیدا کرده است.
دستگاه‌های متولی برای فرهنگ‌سازی اقدام لازم را انجام نداده‌اند. اینجا ما مردم را مقابل هم می‌بینیم. یک سو کسانی هستند که باورمند به ارزش‌های دینی هستند و خود را مکلف به امر به معروف می‌دانند و طرف دیگر مردمی که به‌درستی حجاب را رعایت نمی‌کنند. آن‌کس که می‌خواهد امر به معروف و نهی از منکر انجام بدهد، باید انگشت اتهام خود را به سوی دیگری ببرد. این این وظیفه رسانه‌هاست که بپرسند چرا کار را به اینجا کشاندید؟
آن کسی که حجاب را رعایت نمی‌کند، خود قربانی است. انگشت اتهام نباید رو به قربانی گرفته شود، باید به سمت آن‌هایی باشد که وظیفه خود را به‌خوبی انجام نداده‌اند و در کار آموزش و فرهنگ‌سازی در همه این دهه‌ها کوتاهی کرده‌اند.
در این میان یک عده هم تماشاچی معرکه هستند؛ معرکه‌ای که به نظر می‌رسد هیچ تلاشی برای سر‌و‌سامان دادن به آن وجود ندارد. مسئله‌ای که جامعه‌شناسان و فعالان حوزه زنان از همان ابتدای آغاز به کار گشت ارشاد درباره‌اش هشدار داده بودند!
آیا آن‌ها از نظر فرهنگی، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و موقعیت‌شناسی توجیه شده‌اند که در شرایط مختلف چه نوع برخوردی با مردم داشته باشند؟ آیا می‌شود با اتفاقات اخیر به این نتیجه رسید که گشت ارشاد در ترویج حجاب و عفاف موفق بوده است؟ چه کسی می‌تواند به این سؤال پاسخ بدهد؟