احمدرضا احمدی؛ شعرهایش نقاشی شد
آنچه جالب است شکل گرفتن مجموعههایی است که برای خلقشان تصمیمی از پیش نداشته اما وقتی چند کار که معمولا در یک دوره کار شدهاند در کنار هم قرار میگیرند بدل به مجموعهای میشوند. او درباره نقاشیهایش تنها یک جمله میگوید: بیخبر از نتیجه...
دومین نمایشگاه انفرادی آثار نقاشی احمدرضا احمدی با عنوان «لکهای از عمر بر دیوار بود» برای فرار از افسردگی پرپا میشود.
به گزارش خبرنگار تجسمی ایرنا، دومین نمایشگاه انفرادی آثار نقاشی احمدرضا احمدی با عنوان لکهای از عمر بر دیوار بود، جمعه (۱۱ شهریور) از ساعت ۱۶ تا ۲۱ در گالری اُ به نشانی خیابان سنایی، خیابان شاهین (خدری)، پلاک ۱۸، طبقه اول افتتاح میشود و تا ۲۲ شهریور به جز روزهای شنبه و یکشنبه از ساعت ۱۲ تا ۲۰ میزبان علاقهمندان است.
بیخبر از نتیجه
ماهور احمدی فرزند احمدرضا احمدی در صفحه شخصی این شاعر و هنرمند نوشته است: «احمدرضا احمدی در پی یک افسردگی چند ماهه برای فرار از آن نقاشی را آغاز کرد. نقاشیهای او آبرنگ بود و شبیه به شعرهایش: محو و بارانی. نمایش اول بازتاب خوبی داشت. مخاطبانش احمدرضای شاعر را در نقاشیهایش میدیدند. نقاشیهایی که تصویری از روحش بود. شعرهایش نقاشی شده بود.
پس از نمایش اول، کشیدن نقاشی دغدغه هر روزهاش شد. از کاغذ به مقوا، از مقوا به بوم، از آبرنگ به اکرلیک و از ابعاد کوچک به ابعاد بزرگ. ابزارش محدود به قلممو و کاردک نیست. او از هر وسیلهای که بتواند احساسش را بر بوم منتقل کند استفاده میکند.
در ذهنش به اثری که قرار است خلق شود فکر نمیکند و تصمیم قبلی نمیگیرد: همچون شعرش که بیهیچ قرار قبلی بر کاغذ جاری میشود. آنچه جالب است شکل گرفتن مجموعههایی است که برای خلقشان تصمیمی از پیش نداشته اما وقتی چند کار که معمولا در یک دوره کار شدهاند در کنار هم قرار میگیرند بدل به مجموعهای میشوند. او درباره نقاشیهایش تنها یک جمله میگوید: بیخبر از نتیجه...»
احمدرضا احمدی شاعر، نقاش و نمایشنامهنویس متولد ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان، توسط مرکز هنرمندان ایران به عنوان موسس و پایهگذار موج شعر نو و پیشگام سورئالیسم در ادبیات کودکان شناخته شده است. سفر در شب یکی از قویترین آثار احمدی است که به موضوعهای اجتماعی، صلح، همزیستی، تحمل و همکاری اشاره میکند.
رویا و تخیل، دو مؤلفه اصلی در داستانسرایی احمدی هستند. وی، دنیاهایی را در برخور باهم ایجاد میکند که در آن همبستگی، عشق، نفرت، بیگانگی و تنهایی وجود دارد و در نهایت راهی برای پیوند و یکپارچگی، آزادی و دوستی بین آنها قرار میدهد. اگر چه داستانهایش عمیقا در سنتهای فرهنگی ایران ریشه دارد اما تمهایی که برمیگزیند، جهانی هستند و برای سنین و فرهنگهای مختلف کاربرد دارند.
احمدرضا احمدی، موفق به دریافت جوایز زیادی از جمله جایزه ملی، فرهنگی و هنری (بیژن جلالی) برای مجموعه اشعارش در سال ۱۳۸۵ شد. در سال ۱۳۸۸، اثر پرواز در شب او توسط شورای کتاب کودکان به عنوان بهترین داستان در زمینه صلح در IBBY هند انتخاب شد و سال ۱۳۸۸، وی موفق به دریافت جایزه مداد پرنده از کانون پرورش فکری کودک و نوجوان شد.
نوشتههای احمدی به دلیل خلاقیت در ترکیب ساختارهای شعر و نثر، بسیار منحصر به فرد است. اشعار وی به زبانهای مختلفی از جمله عربی، ارمنی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، ژاپنی و کرهای ترجمه شده است. از بارانی که دیر بارید، میوهها طعم تکراری دارند، مژدگانی به یابنده احمدرضا احمدی، هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود، روزی برای تو خواهم گفت و هزار پله به دریا مانده است اشاره کرد.
نخستین نمایشگاه انفرادی نقاشیهای احمدی با عنوان هزار اقاقیا در چشم تو هیچ بود، اردیبهشت ماه ۱۳۹۷ در گالری کاما برگزار شد. همچنین وی در نمایشگاههای گروهی ۹۷+ (اسفندماه ۱۳۹۷- گالری افرند)، دو از هزاران (آبان ماه ۱۳۹۸- گالری الهی)، گلگشت (آذرماه ۱۳۹۸- گالری سروناز) و کلکسیونر ۵ (بهمن ماه ۱۳۹۸- گالری آرتیبیشن) شرکت کرده است